Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 lutego 2015 r., sygn. III SA/Wa 1202/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska, Sędziowie sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz (sprawoydawca), sędzia WSA Grażyna Nasierowska, Protokolant referent stażysta Magdalena Gajewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lutego 2015 r. sprawy ze skargi "G." Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za miesiące od stycznia do grudnia 2009 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz "G." Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 62 339 zł (słownie: sześćdziesiąt dwa tysiące trzysta trzydzieści dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. - dalej "DUKS" w wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego (wszczętego postanowieniem z dnia [...] listopada 2009 r.) w zakresie rzetelności deklarowania podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatków stanowiących dochód budżetu państwa, a także innych należności pieniężnych budżetu państwa lub państwowych funduszy celowych za lata 2006-2009, decyzją z dnia [...] maja 2013 r. określił G. Sp. z o.o. - dalej: "Spółka", "Strona" lub "Skarżąca" zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2009 r. w wysokości 11.921.720 zł w miejsce zadeklarowanego zobowiązania podatkowego w zeznaniu CIT-8 w wysokości 6.409.524 zł oraz odsetki za zwłokę od zaniżonych zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych za poszczególne miesiące 2009 r., tj. za styczeń 48.280 zł, luty 53.000 zł; marzec 37.215 zł; kwiecień 34.593 zł; maj 31.579 zł; czerwiec 31.869 zł; lipiec 28.126 zł; sierpień 28.058 zł; wrzesień 18.415 zł; październik 19.988 zł; listopad i grudzień 24.905 zł. Jak wynika z akt sprawy Spółka w 2009 r. posiadała koncesję na urządzanie gier na automatach o niskie wygrane, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 4, poz. 27 ze zm.). Spółka w zeznaniu podatkowym CIT-8 za 2009 r. zadeklarowała przychody z tytułu urządzania gier na automatach, w lokalach użytkowych, wynajętych na terenie kraju. DUKS na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, w tym zeznań świadków, przeprowadzonych postępowań kontrolnych u kontrahentów oraz dowodów znajdującym się w aktach śledztwa [...] prowadzonego przez Prokuraturę Apelacyjną w B. uznał, że faktury VAT wystawione przez Spółkę E. Sp. z o.o. z siedzibą w J. , na rzecz Skarżącej tytułem świadczenia usług serwisowych i konserwacyjno- naprawczych na podstawie zawartej umowy w dniu 2 stycznia 2006 r., nie dokumentują rzeczywistego świadczenia przedmiotowych usług. W świetle ustalonego stanu faktycznego oraz na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) - dalej "u.p.d.o.p." organ I instancji zakwestionował kwotę 28.925.788,92 zł jako koszty uzyskania przychodów Spółki. Jednocześnie na podstawie zeznania z dnia [...] maja 2012 r. Pana K. G. oraz z dnia [...] maja 2012 r. Pana R.P. pracowników Spółki, DUKS nie uznał jako koszt uzyskania przychodów kwoty 85.768,63 zł wynikającej z zaewidencjonowania ich rzekomych kosztów podróży służbowych.