Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 czerwca 2015 r., sygn. III SA/Wa 1199/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Piotr Przybysz, Sędziowie sędzia WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), sędzia WSA Beata Sobocha, Protokolant starszy referent Iwona Choińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi G. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za miesiące od stycznia do grudnia 2006 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz G. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 19.699 zł (słownie: dziewiętnaście tysięcy sześćset dziewięćdziesiąt dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Z przedłożonych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie akt sprawy wynikało, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. (dalej "DUKS") w wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego (wszczętego postanowieniem z dnia [...] listopada 2009 r.) w zakresie rzetelności deklarowania podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatków stanowiących dochód budżetu państwa, a także innych należności pieniężnych budżetu państwa lub państwowych funduszy celowych za lata 2006-2009, decyzją z dnia [...] maja 2013 r. określił G. Sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej jako "Spółka", "Strona" lub "Skarżąca") zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2006 r. w wysokości 2.078.235 zł w miejsce zadeklarowanego zobowiązania podatkowego w zeznaniu CIT-8 w wysokości 830.116 zł oraz odsetki za zwłokę od zaniżonych zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych za poszczególne miesiące 2006 r., tj. za styczeń 8.266 zł, luty 9.070 zł; marzec 10.515 zł; kwiecień 7.042 zł; maj 8.228 zł; czerwiec 6.401 zł; lipiec 6.297 zł; sierpień 6.407 zł; wrzesień 6.392 zł; październik 5.997 zł; listopad i grudzień 8.139 zł. Z akt sprawy wynikało, że Spółka w 2006 r. posiadała koncesję na urządzanie gier na automatach o niskie wygrane, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 4, poz. 27 ze zm.). Spółka w zeznaniu podatkowym CIT-8 za 2006 r. zadeklarowała przychody z tytułu urządzania gier na automatach, w lokalach użytkowych, wynajętych na terenie kraju. DUKS na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, w tym zeznań świadków, przeprowadzonych postępowań kontrolnych u kontrahentów oraz dowodów znajdującym się w aktach śledztwa [...] prowadzonego przez Prokuraturę Apelacyjną w B. uznał, że faktury VAT wystawione przez Spółkę E. Sp. z o.o. z siedzibą w J., na rzecz Skarżącej tytułem świadczenia usług serwisowych i konserwacyjno-naprawczych na urządzeniach do gier o niskich wygranych na podstawie zawartej w dniu 2 stycznia 2006 r. umowy, nie dokumentują rzeczywistego świadczenia przedmiotowych usług. W świetle ustalonego stanu faktycznego oraz na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.; dalej jako "u.p.d.o.p.") organ pierwszej instancji zakwestionował kwotę 6.569.049,39 zł jako koszty uzyskania przychodów Spółki z uwagi na fakt, iż przedmiotowe faktury i dokumenty (delegacje) nie odzwierciedlają rzeczywistego przebiegu operacji gospodarczych, gdyż udokumentowane nimi usługi nie zostały wykonane przez ich wystawcę. Jednocześnie na podstawie zeznania z dnia 15 maja 2013 r. M. G. pracownika Spółki, DUKS nie uznał jako koszt uzyskania przychodów kwoty 27.439,1 zł wynikającej z zaewidencjonowania jego rzekomych kosztów podróży służbowych.