Wyrok WSA w Krakowie z dnia 10 lutego 2015 r., sygn. III SA/Kr 1489/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Bociąga Sędziowie WSA Hanna Knysiak-Molczyk (spr.) WSA Maria Zawadzka Protokolant Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lutego 2015 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Wojewodę z dnia 26 czerwca 2014r. nr [ ] w przedmiocie wymeldowania skargę oddala

Uzasadnienie

FUZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją nr [...] z dnia 26 czerwca 2014 r. Wojewoda działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz.U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.; dalej: k.p.a.) utrzymał w mocy decyzję nr [...] Burmistrza Miasta i Gminy z dnia [...] 2014 r. w przedmiocie wymeldowania A. K. z pobytu stałego pod adresem os. A w M.

Powyższe rozstrzygnięcia zapadły w następujących okolicznościach: pismem z dnia 21 czerwca 2013 r. M. N., posiadająca spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego położonego w M na os. A, wniosła do Burmistrza Gminy i Miasta o wymeldowanie A. K. (dalej: skarżącej) z pobytu stałego pod powyższym adresem. Wnioskodawczyni stwierdziła, że skarżąca nie mieszka w wyżej opisanym lokalu od 1990 r., opuściła go dobrowolnie i nie uczestniczy w kosztach jego utrzymania.

Decyzją z dnia [...] 2014 r. Burmistrz Gminy i Miasta orzekł o wymeldowaniu skarżącej z pobytu stałego z lokalu mieszkalnego nr [...] położonego na os. A w M. Organ ustalił, że M. N. jest głównym najemcą powyższego lokalu i posiada spółdzielcze lokatorskie prawo do tego lokalu. Następnie organ wskazał, że skarżąca od wielu lat nie przebywa w powyższym lokalu oraz posiada zameldowanie na pobyt czasowy w K. W toku postępowania organ przesłuchał w charakterze świadków osoby mieszkające w budynku na os. A, które zeznały, iż skarżąca co najmniej od 10 lat nie zamieszkuje pod wyżej wymienionym adresem, a jej wizyty w przedmiotowym mieszkaniu mają charakter sporadycznych odwiedzin. Organ zauważył, że skarżąca planuje powrócić do mieszkania po zakończeniu edukacji jej syna w szkole specjalnej, jednak obecnie skarżąca nie podejmuje żadnych kroków w tym kierunku: nie złożyła wniosku o przywrócenie naruszonego posiadania lokalu, nie posiada też innych możliwości wejścia do niego. Burmistrz Gminy i Miasta uwzględnił również fakt, że ostateczną decyzją Wojewody orzeczono o stałym charakterze pobytu skarżącej w lokalu przy ul. O w K. Na tej podstawie organ stwierdził, że skarżąca w sposób trwały i dobrowolny opuściła lokal położony w M na os. A.