Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 23 września 2009 r., sygn. II SA/Sz 859/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz, Sędziowie Sędzia NSA Iwona Tomaszewska /spr./, Sędzia WSA Arkadiusz Windak, Protokolant Małgorzata Płocharska-Małys, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 23 września 2009 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zameldowania oddala skargę.

Uzasadnienie

A. K. w dniu [...] r. wystąpiła z wnioskiem

o zameldowanie jej na pobyt stały w lokalu przy ul. P. w S.. Uzasadniając wniosek wnioskodawczyni podała, że w przedmiotowym mieszkaniu - adoptowanym strychu wykonanym przez jej partnera życiowego - P. S. zamieszkuje od [...] lat.

Prezydent Miasta decyzją z dnia [...] r., znak: [...], na podstawie art. 47 ust. 2 w związku z art. 10 ust. 1 ustawy

z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tekst jednolity

Dz. U. z 2006r. Nr 139 poz. 993 ze zm.) oraz art. 104 § 1 Kpa - orzekł o zameldowaniu A. K. na pobyt stały w lokalu przy ul. P. w S.

Organ I instancji ustalił m.in., że zebrane w toku postępowania administracyjnego dowody wykazały, iż A. K. zamieszkuje w lokalu przy ul. P.

w S. od kilkunastu lat. Wnioskodawczyni zamieszkuje w przedmiotowym lokalu razem z konkubentem - P. S., prowadzi z nim wspólne gospodarstwo domowe i lokal ten stanowi centrum jej spraw życiowych.

Prezydent przytoczył treść art. 10 ust. 1 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych i wskazał, że z treści tego przepisu wynika, iż osoba jest zobowiązana do dokonania zameldowania wyłącznie po faktycznym, fizycznym zamieszkaniu w danym lokalu. Ponadto zgodnie z przepisami ustawy zameldowanie jak i wymeldowanie z pobytu stałego, bądź czasowego jest jedynie rejestracją danych o miejscu pobytu osoby, a tym samym nie rodzi, ani nie pozbawia uprawnień do lokalu, co z kolei rodzi brak konieczności wykazania się uprawnieniami do lokalu, czy to samoistnymi, czy pochodnymi. Jednakże, powyższe nie oznacza, że przesłanką zameldowania jest wyłącznie fizyczna obecność osoby w lokalu. Jest bowiem rzeczą oczywistą, iż uprawniać do zameldowania w lokalu może jedynie pobyt legalny, oznaczający przebywanie na zasadach zgodnych z prawem, za wiedzą i zgodą osoby (podmiotu) uprawnionej do dysponowania lokalem. Wyłączone więc będą sytuacje będące następstwem naruszenia posiadania, czy wręcz przestępstwa. Nie można bowiem czerpać uprawnień z zachowań sprzecznych z prawem, a samowoli nie można sankcjonować instytucją zameldowania.