Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 stycznia 2015 r., sygn. III SA/Wa 3787/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko, Sędziowie sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz, sędzia WSA Elżbieta Olechniewicz (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Magdalena Gajewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi M. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz M. T. kwotę 29 953 zł (słownie: dwadzieścia dziewięć tysięcy dziewięćset pięćdziesiąt trzy złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Z ustaleń organu pierwszej instancji wynika, że zrealizowane przez Panią M. T. (zwana dalej "Skarżącą" lub "Stroną") w 2006 r. transakcje sprzedaży: lokali mieszkalnych nr [...] i [...] położonych w W. przy ul. [...] udziałów (15/140) w prawie wieczystego użytkowania gruntów i budynku przy ul. [...] oraz udziałów (1/2) w nieruchomości przy ul. [...] , zostały dokonane w ramach prowadzonej przez Stronę pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od faktu, że w tym okresie Skarżąca nie dokonała zgłoszenia działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami i nie deklarowała dochodów z tego tytułu. Zgłoszona przez Stronę działalność gospodarcza obejmowała wyłącznie najem powierzchni własnych.

Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W. decyzją z [...] października 2012 r. określił Skarżącej wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. W uzasadnieniu podniósł, że w składanych oświadczeniach Skarżąca deklarowała wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży na cele mieszkaniowe, jednak ilość dokonanych transakcji zarówno kupna jak i sprzedaży, a także czas jaki upływał pomiędzy kupnem nieruchomości, a jej dalszą odsprzedażą poddają pod wątpliwość wydatkowanie środków na cele mieszkaniowe. Zaznaczył, że nabywane nieruchomości po krótkim okresie posiadania były zbywane, a uzyskane przychody wydatkowane na zakup kolejnych. W konsekwencji organ uznał, że działanie Skarżącej wypełniało przesłanki prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, a co za tym idzie na kwalifikację uzyskanych przez nią przychodów, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm., zwanej dalej "u.p.d.o.f.").