Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 stycznia 2015 r., sygn. II SA/Wa 1959/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Werpachowska, Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska, Ewa Grochowska - Jung (spraw.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Aneta Duszyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi C. B. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia z zajmowanego stanowiska i przeniesienia na niższe stanowisko służbowe - oddala skargę -

Uzasadnienie

IISA/Wa 1959/14

UZASADNIENIE

Komendant Główny Policji rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] maja 2012 r., na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, po rozpatrzeniu odwołania [...] C.B. od rozkazu personalnego nr [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] kwietnia 2012 r. uchylił zaskarżony rozkaz personalny w części dotyczącej daty zwolnienia z zajmowanego stanowiska i przeniesienia na niższe stanowisko służbowe, ustalił datę zwolnienia z zajmowanego stanowiska na dzień [...] czerwca 2012 r. oraz datę przeniesienia na niższe stanowisko służbowe na dzień [...] czerwca 2012 r., a w pozostałej części zaskarżony rozkaz personalny utrzymał w mocy. W uzasadnieniu podano, iż wnioskiem personalnym z dnia [...] marca 2012 r. Naczelnik Wydziału [...] Komendy Wojewódzkiej Policji w [...], zwrócił się do Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] o zwolnienie C. B. ze stanowiska specjalisty Wydziału [...] Komendy Wojewódzkiej Policji w [...] i o przeniesienie na niższe stanowisko służbowe asystenta tego Wydziału. W uzasadnieniu powołał się na zmiany organizacyjne w Komendzie Wojewódzkiej Policji w [...] skutkujące likwidacją stanowiska służbowego dotychczas zajmowanego przez policjanta. W toku postępowania w dniu 29 marca 2012 r. skarżący skierował do Wydziału Kadr i Szkolenia Komendy Wojewódzkiej Policji w [...] wniosek o "wystąpienie do Ministra Spraw Wewnętrznych o wyrażenie zgody, aby przeniesienie (...) na niższe stanowisko zostało przeprowadzone na zasadzie art. 103 ust. 2 ustawy o Policji". Policjant wyjaśnił przy tym, że samo przeniesienie go na niższe stanowisko służbowe jest szczególną okolicznością, o której mowa w powołanym przepisie, a zastosowanie wspomnianej regulacji pozwoli mu na podejście do egzaminu oficerskiego w Wyższej Szkole Policji w [...]. Rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] kwietnia 2012 r. Komendant Wojewódzki Policji w [...], działając w oparciu o art. 32 ust. 1 i 2 i art. 38 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r., nr 287, poz. 1687 ze zm.), zwanej dalej ustawą o Policji, a także powołując § 1 ust. 1 i 4 oraz § 9 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości uposażenia zasadniczego policjantów, dodatków do uposażenia oraz ustalania wysługi lat, od której uzależniony jest wzrost uposażenia zasadniczego (Dz. U. nr 152, poz. 1732, z późn. zm.), z dniem [...] kwietnia 2012 r. zwolnił skarżącego ze stanowiska specjalisty Wydziału [...] Komendy Wojewódzkiej Policji w [...] - w 6 grupie zaszeregowania, z mnożnikiem 1,75 kwoty bazowej, z uposażeniem zasadniczym w wysokości 2.670 złotych i dodatkiem służbowym w kwocie 600 złotych miesięcznie oraz z dniem [...] maja 2012 r. przeniósł go z urzędu na niższe stanowisko służbowe - asystenta Wydziału [...] Komendy Wojewódzkiej Policji w [...] - w 5 grupie zaszeregowania, z mnożnikiem 1,55 kwoty bazowej, z uposażeniem zasadniczym w wysokości 2.360 złotych i dodatkiem służbowym w kwocie 600 złotych miesięcznie. Jednocześnie na podstawie art. 103 ustawy o Policji stwierdził, że policjant zachowuje prawo do stawki uposażenia pobieranego na poprzednio zajmowanym stanowisku, do czasu uzyskania wyższej stawki uposażenia według stanowiska służbowego. Organ I instancji powołał się na zmiany organizacyjno-etatowe w Komendzie Wojewódzkiej Policji w [...], wprowadzone rozkazem organizacyjnym nr [...] z dnia [...] marca 2012 r., polegające na przekształceniu 35 etatów w korpusie generałów i oficerów Policji na 35 etatów w korpusie aspirantów Policji, wynikające z konieczności dostosowania liczby stanowisk policyjnych w poszczególnych korpusach do wartości określonych w § 13 zarządzenia nr 1041 Komendanta Głównego Policji z dnia 28 września 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad organizacji i zakresu działania komend, komisariatów i innych jednostek organizacyjnych Policji (Dz. Urz. KGP nr 18, poz. 135, z póżn. zm.). Wskazał przy tym, że decydując się na redukcję stanowiska służbowego zajmowanego przez C. B. wzięto pod uwagę przede wszystkim stosunkowo krótki staż jego służby. Komendant Wojewódzki Policji w [...] wyjaśnił również, że sytuacja, w której znalazł się skarżący w związku z dokonanymi zmianami organizacyjnymi nie jest sytuacją wyjątkową z punktu widzenia kształtowania przez właściwego przełożonego polityki kadrowej, a sam fakt przeniesienia na stanowisko służbowe, które nie pozwala na przystąpienie do egzaminu oficerskiego (zwłaszcza w przypadku policjanta, który nawet jeszcze nie został skierowany na stosowne szkolenie uprawniające do złożenia takiego egzaminu), nie może zostać uznane za szczególny przypadek uzasadniający wystąpienie do ministra właściwego do spraw wewnętrznych z wnioskiem o zastosowanie instytucji przewidzianej w art. 103 ust. 2 ustawy o Policji. Organ I instancji zaznaczył przy tym, że w sytuacji podobnej znalazło się 32 funkcjonariuszy zajmujących etaty oficerskie w Komendzie Wojewódzkiej Policji w [...] oraz 14 funkcjonariuszy jednostek organizacyjnych Policji województwa [...]. Komendant Wojewódzki Policji w [...] przyjął, że C. B. nie wyraził zgody na przeniesienie na niższe stanowisko służbowe i odstąpił od zwolnienia go ze służby w trybie art. 38 ust. 4 ustawy o Policji.