Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 5 stycznia 2015 r., sygn. I SA/Ol 721/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Wiesława Pierechod, Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski, sędzia WSA Wojciech Czajkowski (sprawozdawca), Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 23 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Skarbowego określił M.S. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w wysokości 27.134 zł, zaliczki na ten podatek za miesiące od stycznia do grudnia 2006 r. w kwocie po 2.261 zł za każdy miesiąc oraz odsetki za zwłokę od tych zaliczek na łączną sumę 1.289 zł.

Uzasadniając decyzję wskazał, że w badanym 2006 r. podatnik prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą pod firmą A, w zakresie handlu artykułami spożywczo - przemysłowymi i AGD oraz usług dystrybucji "[...]", a także pośrednictwa bankowego i agencyjnego, w trzech punktach, tj. w L. przy ul. "[...]" i ul. "[...]" oraz w T.D. W wyniku weryfikacji dokumentacji podatkowej strony organ ustalił, że koszty zakupu towarów handlowych sprzedanych w 2006 r. wyniosły 663.253,95 zł. W tym samym roku podatkowym podatnik wykazał sprzedaż towarów handlowych o wartości 630.939,29 zł. Koszt zakupu towarów handlowych był zatem wyższy od przychodu ze sprzedaży tych towarów o kwotę 32.314,66 zł. Zaistniała sprzeczność ekonomiczna wyrażała się również w tym, że według analizowanej dokumentacji, wartość ujemną miała marża na towary handlowe (- 4,87%).

Uwzględniając wyjaśnienia podatnika, że w 2006 r. stosował średnią marżę w granicach 7-12% oraz biorąc pod uwagę wynik wyrywkowego sprawdzenia marży niektórych towarów (wino 9,375 %, masło 11,94 %, chleb 7,14 %, cukier 9,375 % i makaron 21,49 %), organ I instancji przyjął, że średnia marża w wynosiła wówczas 7%, a w konsekwencji przychód ze sprzedaży towarów handlowych stanowiła kwota 709.681,73 zł. To z kolei prowadziło do wniosku, że strona nie zaewidencjonowała przychodu na sumę 78.742,44 zł. W toku kontroli ustalono ponadto, że w ewidencji zakupów podatnik wykazał także wydatki niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą, tj. abonament telefoniczny i usługi internetowe, zawyżając koszty uzyskania przychodów o 270,11 zł.