Wyrok WSA w Lublinie z dnia 22 stycznia 2015 r., sygn. II SA/Lu 232/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec (sprawozdawca), Sędzia WSA Robert Hałabis, Protokolant Referent Bartłomiej Maciak, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 22 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi S. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy zwolnienia z odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia .... Samorządowe Kolegium Odwoławcze ... po rozpatrzeniu odwołania S. G. od decyzji wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta ... przez Kierownika Działu ds. Domów Pomocy Społecznej i Ośrodków Wsparcia Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie ... w przedmiocie odmowy zwolnienia jej z ponoszenia odpłatności za pobyt jej ojca S. K. w Domu Pomocy Społecznej "B." w .... - utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że średni koszt pobytu w DPS "B." wynosi 2929 zł miesięcznie. Różnica między kosztem pobytu a wpłatą dokonywaną przez S. K. wynosi 1698,88 zł. Organ przytoczył treść przepisów ustawy o pomocy społecznej, które ustalają krąg osób zobowiązanych do ponoszenia opłat za pobyt w domu pomocy społecznej. Ustalono, że S. G. otrzymuje wynagrodzenie za pracę w kwocie 1945,32 zł netto. Kryterium dochodowe dla osoby samotnie gospodarującej (a taką jest skarżąca) wynosi 542 zł. Tym samym różnica pomiędzy dochodem strony a 300% kryterium dochodowego wynosi 319,32 zł ( 1945,32 zł - 1626 zł) i stanowi kwotę, którą organ może obciążyć stronę tytułem pokrycia kosztów utrzymania ojca w domu pomocy społecznej. W ocenie organów orzekających w niniejszej sprawie z przepisu art. 64 pkt 2 ustawy o pomocy społecznej , który dotyczy zwolnienia z odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej nie wynika, aby jego podstawą mogły być wydatki na czynsz, media, dojazdy do pracy i inne stałe opłaty związane z prowadzeniem gospodarstwa domowego. Nie można uznać, że opłaty takie mają charakter nadzwyczajny, bowiem w zasadzie każda rodzina zobowiązana jest do ich ponoszenia. Również przepisy dotyczące obliczania dochodu nie dają podstaw do odejmowania od dochodu kosztów związanych z prowadzeniem gospodarstwa domowego, w związku z czym uznały za niezasadny zarzut naruszenia art. 8 ust. 3 ustawy. Jednocześnie Kolegium przyznało, że skarżąca cierpi na liczne schorzenia, jednakże samo wystąpienie choroby nie obliguje organów pomocy społecznej do udzielenia zwolnienia, a ponadto zwolnienie to ma charakter uznaniowy i zależy od całościowej oceny sprawy przez organy administracji. Zwolnienie z odpłatności ma charakter wyjątkowy, nadzwyczajny i może być stosowane w warunkach znacznie odbiegających od sytuacji innych osób zobowiązanych do pokrycia kosztów pobytu członka rodziny w domu opieki społecznej. Organy przeanalizowały wydatki skarżącej na leki, wskazując ,że średnio wynoszą one 56,64 zł miesięcznie. Odnosząc się do zarzutów zawartych w odwołaniu Kolegium podniosło, że nie można uznać, iż sama konieczność stosowania diety lekkostrawnej może być podstawą do uwzględnienia żądania strony, szczególnie, że strona nie udowodniła kosztów tej diety. Również nie zostały udowodnione wydatki na rehabilitację.