Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 listopada 2014 r., sygn. IV SA/Wa 1659/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Sędziowie sędzia WSA Beata Sobocha (spr.), sędzia WSA Agnieszka Wójcik, Protokolant ref. staż. Paweł Smulski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2014 r. sprawy ze skargi D. W. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia decyzji o warunkach zabudowy oddala skargę

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] czerwca 2014 r., nr [...] Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska po rozpatrzeniu zażalenia D.W. od postanowienia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w G. z dnia [...] sierpnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie hangaru na łodzie, kajaki, jacht żaglowy wraz z niezbędnymi pomieszczeniami gospodarczymi służącymi turystyce wodnej na terenie działki nr [...] i części działki nr ew. [...] w miejscowości S., gm. C. położonej w [...]Parku Krajobrazowym, obszarze Natura 2000 [...] (PLB[...]), utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji.

Stan sprawy przedstawiał się następująco:

Wójt Gminy C. pismem z dnia 6 sierpnia 2013 r. wystąpił do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w G. z wnioskiem o uzgodnienie projektu decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie hangaru na łodzie, kajaki, jacht żaglowy wraz z niezbędnymi pomieszczeniami gospodarczymi służącymi turystyce wodnej na terenie działki nr [...] i części działki nr ew. [...] w miejscowości S., gm. C.

Regionalny Dyrektor postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2013 r., nr [...], odmówił uzgadniania przedstawionego projektu decyzji. Organ stwierdził, że działka nr [...] w całości a działka nr [...] prawie w całości zlokalizowane są w pasie szerokości 100 m od brzegu rzeki [...] (działka nr [...]). Dodatkowo ustalono, że działki przylegające (do działki wnioskowanej) są niezabudowane. W ocenie organu wnioskowana inwestycja mająca być zrealizowana w 100 metrowym pasie od brzegu rzeki narusza przepis § 3 pkt 7 uchwały Nr [...] Sejmiku Województwa [...] z dnia [...] kwietnia 2011 r. w sprawie [....]Parku Krajobrazowego (Dz. Urz. Woj. [...]. z 2011 r. Nr [...], poz. [....]) zakazującym budowania nowych obiektów budowlanych w pasie szerokości 100 m od linii brzegów rzek, jezior i innych zbiorników wodnych, z wyjątkiem obiektów służących turystyce wodnej, gospodarce wodnej lub rybackiej. Inwestycja objęta wnioskiem nie spełnia wyjątku od zakazu dotyczącego obiektu służącego turystyce wodnej. Przez turystykę wodną należy rozumieć przemieszczanie się, podróżowanie szlakami, drogami wodnymi przy wykorzystaniu określonego sprzętu, urządzeń czy obiektów umożliwiających realizację określonej formy turystyki wodnej, bez istnienia których uprawnianie turystyki wodnej nie byłoby możliwe a funkcją ich (tych obiektów) jest tylko i wyłącznie zapewnienie bezpiecznego i dogodnego korzystania z wód. W świetle powyższego, w ocenie tut. organu lokalizacja obiektów kubaturowych w strefie 100 m od brzegu rzeki nie stanowi elementu determinującego turystykę wodną. (...) Zaplecze poza pasem 100 metrów od rzeki - ale z właściwie przystosowanymi obiektami służącymi turystyce wodnej - w żaden sposób nie wpłynie na niemożność uprawiania turystyki wodnej. Organ stwierdził, że planowana inwestycja nie mieści się w odstępstwach od zakazu wymienionych w § 4 ust. 1 w pkt 1, 2, 3 ww. uchwały. Argumentując brak spełnienia przesłanek wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1 wskazał na brak zabudowy na działkach przyległych, w oparciu o które zachodzi konieczność wyznaczenia nieprzekraczalnej linii zabudowy. Wobec braku niespełnienia jednej z przesłanek wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1 ww. uchwały organ nie badał czy działki nr ew. [...] i [....] znajdują się w obszarze zwartej zabudowy wsi, w granicach określonych w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.