Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 listopada 2014 r., sygn. II SA/Wa 778/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Ewa Pisula - Dąbrowska Sędzia WSA - Danuta Kania Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Protokolant - starszy sekretarz sądowy Aneta Duszyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 listopada 2014 r. sprawy ze skargi I. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku - oddala skargę -

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...], działając na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 1440 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku I. K. (ur. [...] października 1964 r.) z dnia [...] sierpnia 2013 r. o przyznanie renty rodzinnej w drodze wyjątku po jej zmarłym w dniu [...] listopada 2009 r. ojcu R. K. (ur. [...] marca 1934 r.), odmówił przyznania wymienionej skarżącej świadczenia w drodze wyjątku. W uzasadnieniu podał, że powyższe świadczenie może być przyznane ubezpieczonym oraz pozostałym po nich członkom rodziny, którzy wskutek szczególnych okoliczności nie spełniają warunków wymaganych w ustawie do uzyskania prawa do emerytury lub renty, nie mogą - ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek - podjąć pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym i nie mają niezbędnych środków utrzymania, a powyższe warunki muszą być spełnione łącznie. W odniesieniu do renty rodzinnej ma zastosowanie w szczególności art. 68 ustawy zgodnie z którym renta rodzinna przysługuje dzieciom na czas trwania nauki w szkole, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 roku życia. Renta rodzinna przysługuje również dzieciom bez względu na wiek, które stały się całkowicie niezdolne do pracy przed ukończeniem 16 roku życia - do ukończenia nauki w szkole, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 roku życia. Tymczasem w rozpoznawanej sprawie skarżąca orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia [...] maja 2010 r. została uznana za osobę całkowicie niezdolną do pracy od czerwca 2006 r., tj. po ukończeniu 41 lat, a zatem niezdolność do pracy nie powstała do pracy nie powstała w wymienionych okresach i nie stanowi to szczególnej okoliczności w rozumieniu art. 83 ustawy. Ponadto skarżąca pobiera rentę z tytułu niezdolności do pracy w trybie zwykłym, zaś przepisy ustawy nie przewidują zbiegu świadczenia w trybie wyjątku ze świadczeniami przyznawanymi przez organy emerytalno rentowe.