Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 października 2014 r., sygn. IV SA/Wa 1313/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran (spr.), Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec, sędzia WSA Beata Sobocha, Protokolant sekr. sąd. Julia Durka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 października 2014 r. sprawy ze skargi R. F. i M. F. na decyzję Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia [...]kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] kwietnia 2014 r., nr [....], Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej, wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., po rozpatrzeniu odwołania R. F. i M. F. oraz M. G. i K. Z., w pkt 1 - uchylił decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w K. z dnia [...] grudnia 2009 r. o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta K.z dnia [...] lipca 2002 r., znak [...], udzielającej B. B. oraz R. P. i M. K. pozwolenia wodnoprawnego na przebudowę ( zarurowanie) rowu melioracyjnego bez nazwy pomiędzy ul. [...] a ul. [...] na długości 64,5 m na terenie działek [...], [...], obr. 60 w K.;

w pkt 2 - stwierdził nieważność pkt III ppkt 3 decyzji Prezydenta Miasta K. z dnia [...] lipca 2002 r., znak [...], udzielającej B. B. oraz R. P. i M. K. pozwolenia wodnoprawnego na przebudowę ( zarurowanie) rowu melioracyjnego bez nazwy pomiędzy ul. [...] a ul. [...] na długości 64,5 m na terenie działek [...], [...] obr. 60 w K.;

w pkt 3 - odmówił stwierdzenia nieważności pozostałej części decyzji Prezydenta Miasta K. z dnia [...] lipca 2002 r., znak [....], udzielającej B. B. oraz R. P. i M. K. pozwolenia wodnoprawnego na przebudowę ( zarurowanie) rowu melioracyjnego bez nazwy pomiędzy ul. [...] a ul. [...] na długości 64,5 m na terenie działek [...], [...], obr. 60 w K..

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia podano, że R. F. i M. F. oraz M. G. i K. Z., wnioskiem z dnia [...] sierpnia 2004 r. wystąpili o stwierdzenie nieważności decyzji opisanej wyżej decyzji Prezydenta Miasta K. z dnia [...] lipca 2002 r. Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] lipca 2005 r., odmówił stwierdzenia nieważności tej decyzji oraz wznowił postępowanie w zakresie ustalenia obowiązków użytkowników pozwolenia wodnoprawnego w stosunku do osób trzecich. Decyzja ta została uchylona decyzją Ministra Środowiska z dnia [...] listopada 2011 r. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Wojewoda [...] decyzją z dnia [....] lipca 2007 r. odmówił stwierdzenie nieważności decyzji. Prezes KZGW decyzją z [...] grudnia 2007 r. uchylił tę decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] lipca 2008 r. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta K. z dnia [...] lipca 2002 r. Prezes KZGW decyzją z dnia [...] stycznia 2009 r. po raz kolejny uchylił decyzję Wojewody i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. Decyzją z dnia [....] grudnia 2009 r. znak [...] Dyrektor RZGW w K. odmówił stwierdzenia nieważności kwestionowanej decyzji. Prezes KZGW decyzją z dnia [...] sierpnia 2010 r. utrzymał w mocy skarżoną decyzję organu pierwszej instancji. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 7 grudnia 2010 r., sygn. akt IV SA/Wa 1963/10, uchylił powyższą decyzję organu odwoławczego. Rozpatrując ponownie sprawę Prezes KZGW decyzją z dnia [...] lipca 2011 r., uchylił decyzję organu pierwszej instancji z dnia [...] grudnia 2009 r. i odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta K. z dnia [...] lipca 2002 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 5 grudnia 2012 r., sygn. akr IV SA/Wa 1527/11 oddalił skargę R. F., M. F. i R. K.. Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu skargi kasacyjnej R. K. wyrokiem z dnia 24 lipca 2013 r., sygn. akt II OSK 705/12, uchylił wyrok ww. Sądu pierwszej instancji oraz decyzję Prezesa KZGW z dnia [...] lipca 2011 r. W uzasadnieniu wyroku NSA wskazał, iż w pkt III ppkt 3 osnowy decyzji Prezydenta Miasta K. z dnia [...] lipca 2002 r. o pozwoleniu wodnoprawnym została wymieniona działka nr [...], która nie jest objęta decyzją nr [...] z dnia [...] marca 2002 r. o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowaniu terenu na podstawie której udzielono B. B. oraz R. i M. K. pozwolenia wodnoprawnego. Decyzja o warunkach zabudowy dotyczyła jedynie działek nr [....] i nr [...], wobec tego decyzja z dnia [...] lipca 2002 r. ewidentnie naruszała ustalenia decyzji Prezydenta Miasta K. z dnia [...] marca 2002 r. O rażącym naruszeniu prawa w niniejszej sprawie można tylko mówić w stosunku do części decyzji z dnia [...] lipca 2002 r. dotyczącej działki nr [...], obr. 60, gdyż w pozostałej części decyzja ta wydana została zgodnie z prawem, co wynika z uzasadnienia zaskarżonego wyroku i uzasadnienia decyzji Prezesa KZGW z dnia [...] lipca 2011 r. Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej ponownie orzekając w sprawie, kierując się oceną prawną wyrażoną w tym wyroku, powinien uchylając decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w K. z dnia [...] grudnia 2009 r., stwierdzić nieważność decyzji Prezydenta Miasta K. z dnia [...] lipca 2002 r. ( [...]) w części odnoszącej się do działki nr [...] a w pozostałej części odmówić stwierdzenia nieważności decyzji. Organ stwierdził, iż kierując się oceną prawną zawartą w wyroku NSA, iż w odniesieniu do pkt III ppkt 3 - dotyczącego działki nr [...] - decyzji Prezydenta Miasta K. z dnia [...] lipca 2002 r. została spełniona przesłanka z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., stanowiąca, iż organ administracji publicznej stwierdza nieważność decyzji, która została wydana z rażącym naruszeniem prawa. W pozostałej części należało odmówić stwierdzenia nieważności. Istotne zdaniem organu jest również to, że pozwolenie wodnoprawne jest także niezgodne z wnioskiem i operatem wodnoprawnym, który dotyczył działek o nr [...] i [...] i [...] obr. 60 P.. Wskazanie działki nr [...] w osnowie pozwolenia wodnoprawnego stanowi o rażącym naruszeniu art. 125 pkt 2 ustawy Prawo wodne w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania decyzji, który statuuje zasadę, iż pozwolenie wodnoprawne nie może naruszać ustaleń miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Organ podkreślił, że pozwolenie wodnoprawne dotyczyło robót, które obejmowały swym zakresem także tę nieruchomość, co w oczywisty sposób wskazuje na sprzeczność z decyzją o warunkach zabudowy, w konsekwencji jest to wadliwość o charakterze oczywistym i rażącym. Natomiast w odniesieniu do pozostałych zarzutów podnoszonych przez strony w trakcie postępowania w ocenie tut. organu zarzut dotyczący naruszenia art. 125 pkt 2 ustawy Prawo wodne, polegający na wydaniu pozwolenia wodnoprawnego niezgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego nie jest uzasadniony. Do wniosku o wydanie tej decyzji został załączony zgodnie z wymogami art. 131 ust. 2 pkt 2 powołanej wyżej ustawy sporządzony przez uprawnioną osobę operat wodnoprawny i opis projektowanych rozwiązań wraz z ostateczną decyzją Prezydenta Miasta K. z dnia [...] marca 2002 r. o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla planowanej inwestycji, której stwierdzono, że inwestycja jest zgodna z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Miasta K. zatwierdzonym Uchwałą Rady Miasta K. z dnia [...] listopada 2004 r. nr [...].