Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 29 października 2014 r., sygn. I SA/Po 275/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędziowie Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędzia WSA Małgorzata Bejgerowska (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Ratajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 października 2014r. sprawy ze skargi PK na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005r. oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w [...] decyzją z dnia [...] lipca 2011 r., nr [...], określił P. K. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r. w wysokości [...] zł.

W motywach rozstrzygnięcia wskazano m.in., że podatnik w 2005 r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie usług ogólnobudowlanych pod firmą "X.". W toku postępowania podatkowego ustalono, że podatnik zawyżył koszty uzyskania przychodów, naruszając treść art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm. - dalej w skrócie: "u.p.d.o.f."), o łączną kwotę [...] zł, na którą składały się:

- kwota [...] zł z tytułu 7 faktur wystawionych przez P.W.H.U. "Y." W. J., które nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych,

- kwota [...] zł z tytułu faktur dotyczących zakupu towaru bądź usług przeznaczonych na budowę, które - jak ustalono - nie były wykonywane przez firmę P. K. (obiekt A.).

W zakresie faktur wystawionych przez firmę "Y." W. J. wskazano, że poza spornymi fakturami oraz dowodami KP załączonymi do faktur zakupu, nie stwierdzono jakichkolwiek innych dowodów świadczących o tym, że usługi wykazane w tych fakturach zostały wykonane przez ich wystawcę. Na podstawie zeznań P. K., W. J., S. J. i M. N. (jedynego pracownika "Y." W. J.) oraz dokumentów dotyczących postępowania kontrolnego prowadzonego w firmie W. J. w zakresie podatku VAT za miesiące od maja 2004 r. do grudnia 2005 r. stwierdzono, że firma "Y." nie była w stanie własnymi siłami wykonać ogólnobudowlanych usług wskazanych na fakturach i nie posiadała żadnych dokumentów świadczących o ich realizacji. Organ nie dał wiary wyjaśnieniom W. J., że sporne prace były wykonywane przez podwykonawców jej firmy, tj. "A." Sp. z o.o. w K. i "B." Sp. z o.o. w W. Opierając się m.in. na dokumentacji zgromadzonej przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. dotyczącej postępowania kontrolnego prowadzonego u wskazanych podwykonawców, ustalono, że "A." Sp. z o.o. zajmowała się wystawianiem faktur VAT dokumentujących zdarzenia, które w rzeczywistości nie miały miejsca. Stwierdzono również, że osoba pełniąca funkcję prezesa zarządu w spółce "A." związana była także z działalnością spółki "B.". Z uwagi na likwidację tej ostatniej, nie było możliwe przeprowadzenie wobec niej czynności sprawdzających. Organ I instancji stwierdził niespójność zeznań składanych przez S. J. i P. K., a dotyczących osoby kierującej pracami podwykonawców firmy "Y." oraz charakteru wykonanych przez firmę "Y." prac.