Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Łodzi z dnia 30 października 2014 r., sygn. II SA/Łd 714/14

 

Dnia 30 października 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca: Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Rosińska Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Magdalena Rząsa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 października 2014 roku przy udziale - sprawy ze skargi R. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej warunki zabudowy 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. znak: [...] z dnia [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. na rzecz skarżącego R. S. kwotę 600 (sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. a.bł.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. na podstawie art. 127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013r. poz. 267 ze zm.) - w skrócie: "K.p.a." - utrzymało w mocy decyzję własną z dnia [...], nr [...], stwierdzającą nieważność decyzji Prezydenta Miasta T. z dnia [...], nr [...], ustalającej z wniosku R. S. warunki zabudowy dla budowy budynku gospodarczo-magazynowego z zapleczem socjalnym oraz dwóch garaży na terenie oznaczonym nr ewid. dz. 132 i 133, obręb [...], przy ul. A 55/57 w T..

W uzasadnieniu decyzji Kolegium stwierdziło, że ww. decyzja Prezydenta Miasta T. została wydana z rażącym naruszeniem prawa. Organ wyższego stopnia wyjaśnił po pierwsze, że zgodnie z art. 52 ust. 2 w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2012r., poz. 647 ze zm.) - powoływana także jako: "ustawa", ustalenie warunków zabudowy następuje na wniosek inwestora. Oznacza to, że organ związany jest wnioskiem. Zatem to wniosek wyznacza granice prowadzonego postępowania. W niniejszej sprawie wniosek o ustalenie warunków zabudowy z dnia 22 lutego 2012r., zmodyfikowany w dniu 1 października 2012r., obejmował zadanie polegające na budowie budynku magazynowego gospodarczego na sprzęt i materiały hydrauliczne dla inwestora prowadzącego usługi instalacyjne z zapleczem socjalnym. W poziomie parteru inwestor zaplanował garaż na dwa samochody osobowe (prywatne) oraz magazyn narzędzi i materiałów, pomieszczenie socjalne i wc, natomiast w poziomie poddasza mieszkanie dla 1 rodziny. Z wniosku tego wynikało, że szerokość elewacji frontowej budynku równa miała być szerokości terenu inwestycji (dz. nr 133 i 132) i miała wynosić 26 m, wysokość elewacji frontowej wynosić miała 3 m, a wysokość kalenicy 7 m. Zatem funkcja (gospodarczo-magazynowo-mieszkalna) i gabaryty inwestycji zostały określone we wniosku i wiązały organ wydający decyzję o warunkach zabudowy. Z akt sprawy nie wynikało, aby funkcja planowanego zamierzenia inwestycyjnego została zmieniona przez inwestora, natomiast weryfikowana decyzja dotyczy budowy budynku gospodarczo-magazynowego z zapleczem socjalnym oraz budowy dwóch garaży. Wprawdzie inwestor nie kwestionował ustaleń decyzji w tym zakresie, to jednak w ocenie Kolegium, skoro organ administracji związany jest w sposób bezwzględny rodzajem zamierzenia budowlanego i funkcją, jaką ma pełnić, można mówić o rażącym naruszeniu art. 52 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 lit. b) ustawy oraz art. 61 § 1 w związku z art. 63 § 2 K.p.a. w sytuacji, gdy treść rozstrzygnięcia nie odpowiada funkcji określonej we wniosku inwestora.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00