Wyrok WSA w Krakowie z dnia 29 października 2014 r., sygn. I SA/Kr 119/14

|Sygn. akt I SA/Kr 119/14 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 29 października 2014 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Ewa Michna, Sędzia: WSA Grażyna Firek, Sędzia: WSA Piotr Głowacki (spr.), Protokolant: st. ref. Justyna Owczarek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 października 2014 r., sprawy ze skarg U.P., na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 7 listopada 2013 r. Nr [...] i [...], w przedmiocie zabezpieczenia wykonania zobowiązań podatkowych z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za lata 2005 i 2006, - skargi oddala -

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał w stosunku do U.P. decyzje z dnia 7.12.2011r. nr [...] i [...] o zabezpieczeniu zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2005 i 2006 na majątku małżonków U. i M.P.. Decyzje te zostały utrzymane w mocy przez Dyrektora Izby Skarbowej decyzjami z dnia 10.04.2012r. sygn. [...] i [...]. Jednakże Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 24.10.2012r. sygn. akt I SA/Kr 853/12 uchylił wskazane decyzje Dyrektora Izby Skarbowej oraz poprzedzające je decyzje Naczelnika Urzędu Skarbowego. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, iż organy sformułowały przedwczesny, a przez to nieuprawniony wniosek, że powstała obawa, iż prognozowane zobowiązania podatkowe wraz z odsetkami nie zostaną wykonane. Okoliczność nieujawnienia w zeznaniach podatkowych wszystkich uzyskanych dochodów, stanowiąca podstawę do przyjęcia obaw o wykonanie obowiązku podatkowego, sama w sobie jest niewystarczająca do uznania, że wystąpiła przesłanka uzasadnionej obawy niewykonania zobowiązań podatkowych, m.in. za 2006 r. Sąd stwierdził, że organy podatkowe w ogóle nie przeprowadziły jakiejkolwiek analizy sytuacji majątkowej skarżących, która w zestawieniu z wysokością przewidywanych obciążeń podatkowych uzasadniałaby obawę, że zobowiązania podatkowe nie zostaną wykonane w sposób dobrowolny, ewentualnie w drodze egzekucji administracyjnej. W tym zakresie organy nie przeprowadziły żadnego postępowania wyjaśniającego, a decyzje zostały wydane całkowicie w oderwaniu od wyników analizy sytuacji finansowej skarżących, chociażby z tego względu, że w uzasadnieniach decyzji brak jest jakiejkolwiek wzmianki, że taka analiza została przeprowadzona. W ocenie Sądu nie jest wystarczające stwierdzenie, że na skarżących spoczywać będzie potencjalnie obowiązek poniesienia określonych ciężarów finansowych, koniecznym jest ustalenie, że te zobowiązania finansowe wobec budżetu państwa pozostają w takiej proporcji w stosunku do posiadanego majątku, która uniemożliwi w przyszłości zaspokojenie określonych decyzjami wymiarowymi zobowiązań podatkowych dobrowolnie bądź w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Sąd zalecił, by przy ponownym rozpatrywaniu sprawy uwzględniono wskazania, co do sposobu wykazania przesłanki ,że "zobowiązanie nie zostanie wykonane".