Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 września 2014 r., sygn. III SA/Wa 765/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Krawczak, Sędziowie sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, sędzia WSA Anna Wesołowska (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Bartłomiej Grzybowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 września 2014 r. sprawy ze skargi A. Z. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 13 listopada 2013 r. nr IPPB4/415-531/13-4/JK w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) stwierdza, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz A. Z. kwotę 457 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

A. Z. (zwana dalej "Skarżącą") zwróciła się do Ministra Finansów z wnioskiem z dnia 28 lipca 2013 r. uzupełnionym pismem z dnia 25 października 2013 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości. W przedmiotowym wniosku Skarżąca przedstawiła opisane poniżej zdarzenie przyszłe.

Cztery osoby fizyczne, w tym Skarżąca - dwa małżeństwa (dalej łącznie zwane: "Właścicielami") - są współwłaścicielami dwóch działek gruntu posadowionych obok siebie w miejscowości T., gmina M. (dalej zwane pojedynczo: "Nieruchomość 1" oraz "Nieruchomość 2", oraz dalej zwane łącznie: "Nieruchomością"). Prawo współwłasności Nieruchomości należy do majątku wspólnego małżonków. Nabycie Nieruchomości przez Właścicieli nastąpiło przed 2000 r. Od tego czasu Nieruchomość stanowiła składnik majątku osobistego. Jednocześnie Właściciele prowadzą działalność gospodarczą, którą sprawują w formie spółki jawnej. Nieruchomość ta jednak nigdy nie została wprowadzona do ksiąg rachunkowych spółki jawnej, a zatem nigdy nie była wykorzystywana przez Właścicieli w ramach tej działalności gospodarczej. Właściciele zawarli najpierw w 2001 r. (aneksowaną w 2002 r.) na czas określony umowę dotyczącą Nieruchomości 1 a następnie w 2007 r. na czas określony umowę dotyczącą Nieruchomości 2 - nazwane i uregulowane jako umowy użyczenia (dalej zwane łącznie: "Umową Użyczenia") ze spółką A. Sp. z o. o. z siedzibą w S. (dalej zwaną: "Spółką"), w której część Właścicieli, tj. mężowie posiadają łącznie większościowy pakiet udziałów. Na podstawie Umowy Użyczenia Spółka korzysta z Nieruchomości dokonując jedynie płatności podatku od Nieruchomości od gruntu (Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2) za Właścicieli, jednocześnie Właściciele udzielili w Umowie Użyczenia zgody dla Spółki na dysponowanie Nieruchomością na cele budowlane.