Wyrok WSA w Krakowie z dnia 18 września 2014 r., sygn. I SA/Kr 287/14

|Sygn. akt I SA/Kr 287/14 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 18 września 2014 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Agnieszka Jakimowicz, Sędziowie: WSA Maja Chodacka (spr.), WSA Grażyna Firek, Protokolant st. sekretarz: Iwona Sadowska - Białka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 września 2014 r., sprawy ze skargi W.K., na decyzje Dyrektora Izby Celnej, z dnia 16 grudnia 2013r. Nr [...], w przedmiocie podatku akcyzowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia pojazdu, , , - s k a r g ę o d d a l a -, , , ,

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 16 grudnia 2013r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej po rozpoznaniu odwołania W.K. na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w sprawie określenia zobowiązanie podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego Volkswagen Touareg, nr nadwozia [...] w kwocie 11.787,00 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że w wyniku przeprowadzonych postępowań, wszczętych z urzędu postanowieniami z dnia 5 marca 2013 r. organ I instancji określił zobowiązania podatkowe w podatku akcyzowym z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego Volkswagen Touareg, nr nadwozia [...].

Od powyższych decyzji W.K. wniosła odwołania w których zarzuciła naruszenie:

-przepisów postępowania, tj. art. 199 a § 3 w zw. z art. 199 ustawy Ordynacja podatkowa poprzez jego niezastosowanie, co doprowadziło do sytuacji, w której organ I instancji nie dokonał przesłuchania strony, co nie pozwoliło organowi I instancji na zbadanie kwestii, czy nabycia wewnątrzwspólnotowego pojazdu Volkswagen Touareg dokonała rzeczywiście skarżąca czy też podpisany na umowie nabycia J.K. bowiem brak w aktach sprawy ustalenia, że J.K. posiadał umocowanie do ww. czynności, zaś w razie zbadania przez organ I instancji tej okoliczności i stwierdzenia, że J.K. nie miał umocowania do zawierania tego rodzaju umów, w imieniu i na rzecz skarżącej,