Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 3 lipca 2014 r., sygn. III SA/Po 1797/13

 

Dnia 3 lipca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Lorych - Olszanowska Sędziowie WSA Beata Sokołowska (spr.) WSA Mirella Ławniczak Protokolant: st.sekr.sąd. Izabela Kaczmarczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lipca 2014 roku przy udziale sprawy ze skargi Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W (dawniej Sp. z o.o. w W) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P z dnia ... r. nr ... w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za 2008 rok oddala skargę

Uzasadnienie

Spółka złożyła do Burmistrza Gminy i Miasta J wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2008 oraz o zwrot nadpłaty wraz z korektą deklaracji podatkowej za ten okres.

W uzasadnieniu wniosku podniesiono m.in., że kontenerowe stacje redukcyjno-pomiarowe nie stanowią obiektu budowlanego lub obiekt budowlany stanowić będzie tylko ich część. Nie są one też budowlami. Oceny obiektów strona dokonała w oparciu o wykładnię art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane. Podkreślono, że budowlą w rozumieniu tych ustaw będą konstrukcje trwale z gruntem związane, tj. posiadające fundament. Natomiast w przypadku stacji redukcyjno-pomiarowych opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości będą podlegały wyłącznie fundamenty, na których zostały posadowione urządzenia stacji redukcyjno-pomiarowej gazu oraz obudowa urządzeń (kontener), jeżeli jest trwale związany z gruntem i ewentualne części budowlane tych urządzeń (jeżeli urządzenia posiadają takie części).

W przypadku zaś punktów pomiarowych, punktów redukcyjno-pomiarowych, urządzeń technicznych i pomiarowych oraz telemetrii (o ile stacja ją posiada), to są one urządzeniami technicznymi i nie stanowią budowli ani urządzeń budowlanych, a tym samym w ogóle nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.