Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 3 lipca 2014 r., sygn. III SA/Gd 328/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Sudoł, Sędziowie Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak, Sędzia WSA Felicja Kajut (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Kinga Czernis, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lipca 2014 r. sprawy ze skargi D. R. na orzeczenie Okręgowej Komisji Lekarskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych [...] z dnia 19 marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie zdolności do służby w Policji 1. uchyla zaskarżone orzeczenie oraz poprzedzające je orzeczenie Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych [...] z dnia 30 stycznia 2014 r. w części orzekającej o zdolności do służby w Policji, 2. stwierdza, że zaskarżone orzeczenie w uchylonej części nie może być wykonane.

Uzasadnienie

Orzeczeniem z dnia 30 stycznia 2014 r. nr [...] w sprawie inwalidztwa i związku ze służbą Wojewódzka Komisja Lekarska uznała D. R. za całkowicie niezdolnego do służby w Policji. U wymienionego rozpoznano schorzenie powodujące inwalidztwo - fenyloketonurię § 62p.1.1.D oraz schorzenia współistniejące, tj. słabą budowę ciała § 1p.3.1.C oraz braki uzębienia § 24.p.1.1.A.

Na podstawie wywiadu, wyników badania, przedstawionej dokumentacji medycznej, organ uznał, że rozpoznane schorzenie - fenyloketonuria, powoduje niezdolność do służby. Ma ono długotrwały charakter i wymaga stosowania stałej diety, kwalifikuje się do przyznania trzeciej grupy inwalidzkiej, bez związku ze służbą w Policji.

W odwołaniu od tego orzeczenia D. R. podniósł, że organ błędnie i skrajnie niekorzystnie zinterpretował § 62 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawa Wewnętrznych z dnia 9 lipca 1991 r. w sprawie właściwości i trybu postępowania komisji lekarskich podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych, gdyż przepis ten nie wymienia takiej choroby jak fenyloketonuria. Nawet jeśli schorzenie to zaklasyfikować do innych chorób przemiany materii nieznacznie upośledzających sprawność ustroju, to istnieje możliwość przyznania mu kategorii "C". Uznanie go za osobę o słabej budowie ciała nieznacznie upośledzającej sprawność ustroju pozwala organowi orzekającemu na przyznanie kategorii "C" lub "D".