Wyrok WSA w Łodzi z dnia 10 czerwca 2014 r., sygn. II SA/Łd 349/14

Dnia 10 czerwca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski Sędziowie Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska (spr.) Sędzia NSA Anna Stępień Protokolant sekretarz sądowy Magdalena Rząsa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 czerwca 2014 roku sprawy ze skargi A. S. i B. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji o ustaleniu warunków zabudowy dla inwestycji oddala skargę. LS

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]Nr [...]Prezydent Miasta Z. na podstawie art. 104 i art. 150 § 1, art. 151 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267 - w dalszej części uzasadnienia przywoływana jako: k.p.a.) odmówił uchylenia decyzji z dnia [...]Nr [...]o ustaleniu warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego wraz z niezbędną infrastrukturą oraz budowie budynku garażowo-gospodarczego przewidzianej do realizacji w Z. przy ul. A, działka nr 26/5.

Jak wynika z uzasadnienia opisanej decyzji, pismem z dnia 18 marca 2013 r. pełnomocnik A. i B. S. wystąpił o wznowienie postępowania zakończonego ostateczną decyzją Prezydenta Miasta Z. z dnia [...]. Wnioskodawcy wyjaśnili, iż o kwestionowanej decyzji dowiedzieli się od pełnomocnika, który stosowną informację uzyskał w Urzędzie Wojewódzkim w Ł. w dniu 4 marca 2013 r. - gdzie jako pełnomocnik wnioskodawców wnosił odwołanie od decyzji o pozwoleniu na budowę, wydaną w oparciu o uprzednią decyzję o warunkach zabudowy. Mając powyższe na uwadze, postanowieniem z dnia 16 kwietnia 2013 r. organ wznowił postępowanie, następnie decyzją z dnia odmówił uchylenia decyzji z dnia[...]. Na skutek odwołania Państwa S. organ II instancji uchylił decyzję z dnia [...] i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.

Uwzględniając wytyczne organu odwoławczego Prezydent Miasta Z. zbadał całość materiału dowodowego i ustalił, że Państwo S. nie posiadają w sprawie o ustalenie warunków zabudowy przymiotu strony w rozumieniu art. 28 k.p.a. Organ wskazał, powołując art. 28 k.p.a. i wypracowane stanowisko sądów administracyjnych, iż mieć interes prawny w postępowania administracyjnym znaczy to samo co ustalić przepis prawna powszechnie obowiązującego, na podstawie którego można skutecznie żądać czynności organu z zamiarem zaspokojenia jakiejś potrzeby albo żądać zaniechania lub ograniczenia czynności organu sprzecznych z potrzebami innej osoby. Od tak pojmowanego interesu należy odróżnić interes faktyczny, to jest stan, w którym obywatel wprawdzie jest zainteresowany rozstrzygnięciem sprawy, nie może jednak tego zainteresowania poprzeć przepisami prawa powszechnie obowiązującego, mającego stanowić podstawę skutecznego żądania stosownych czynności organu administracji, w takim przypadku obywatelowi nie przysługuje przymiot strony. Organ I instancji wskazał, iż Państwo S. w trakcie toczącego się postępowania w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji na działce nr 26/5 w Z. oraz na dzień ustalenia wydania decyzji o warunkach zabudowy z dnia [...]nie byli właścicielami nieruchomości położnej w Z. działka nr 26/4. Wnioskodawcy nabyli notarialnie tę nieruchomość dopiero w dniu 20 stycznia 2012 r. Wobec powyższego decyzja wydana w dniu [...] nie naruszała interesu prawnego wnioskodawców. Nadto organ zwrócił uwagę, iż inwestor J. B. złożył wniosek w dniu 14 września 2011 r., zmienił w dniu 28 października 2011 r., wskazując jasno, iż nie ma zamiaru sytuowania budynku w granicy lub w przybliżeniu do granicy nieruchomości sąsiednich. W decyzji z dnia [...]organ nie dopuścił możliwości zabudowy w granicy lub w przybliżeniu do granicy, gdyż nie znalazł się w decyzji stosowny zapis, o którym mowa w § 12 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. Nr 75, poz. 690 ze zm. - w dalszej części uzasadnienia przywoływane jako: rozporządzenie). Działka inwestycyjna posiada szerokość 25m, zaś zgodnie z decyzją szerokość elewacji frontowej ustalono max. na 18m, co wskazuje na zachowanie odległości zabudowy przewidzianej w § 12 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia, co za tym decyzja o warunkach zabudowy nie dawała możliwości sytuowania obiektu w granicy. Nadto z uwagi na szerokość działki inwestora brak podstaw do zastosowania § 12 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia, brak było także podstaw do stwierdzenia, że oddziaływanie planowanej inwestycji będzie wykraczać poza grancie nieruchomości inwestycyjnej. W ocenie organu warunki zabudowy określone w kwestionowanej decyzji nie naruszały interesu prawnego właścicieli działek sąsiednich, stąd nie posiadali przymiotu strony.