Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 4 czerwca 2014 r., sygn. II SA/Gd 119/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tamara Dziełakowska Sędziowie: Sędzia WSA Wanda Antończyk Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok (spr.) Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Małgorzata Kuba po rozpoznaniu w Gdańsku na rozprawie w dniu 4 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi A. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na uchwałę Rady Miasta Gdańska z dnia 10 lipca 2003 r. nr XI/266/2003 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Śródmieścia - Rejon Głównego Miasta w mieście Gdańsku 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały co do karty terenu nr 1110, Numer Terenu 012, dotyczącej "Strefy Zespołu Mariackiego" w punkcie 8 "Parkingi" co do słów "W przypadku kiedy z powodów technicznych lub innych nie można miejsc parkingowych zapewnić na terenie nieruchomości należy wykazać się prawem własności do odpowiedniej liczby miejsc w parkingach kubaturowych na terenie Śródmieścia. Miejsce parkingowe w parkingach kubaturowych może posłużyć tylko raz do spełnienia wymagań wskaźnikowych planu" oraz w punkcie 17.1 "Inne zapisy" co do słów "Wybrane projekty architektoniczne Zarząd Miasta może poddać ocenie Miejskiej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej." oraz "Nowo projektowana zabudowa w bezpośrednim otoczeniu bazyliki Mariackiej podlega konkurencji projektantów.", 2. zasądza od Rady Miasta Gdańska na rzecz skarżącej A. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością kwotę 780 zł (siedemset osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

W dniu 10 lipca 2003 r. Rada Miasta podjęła uchwałę nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Śródmieścia - rejon Głównego Miasta w mieście G..

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G., zgodnie z art. 52 § 3 i art. 53 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w dniu 15 listopada 2013 r., 20 listopada 2013 r. oraz 16 stycznia 2014 r. wezwała Radę Miasta do usunięcia naruszenia prawa, a potem z zachowaniem terminu sześćdziesięciu dni od skierowania wezwania do usunięcia naruszenia prawa wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.