Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 6 czerwca 2014 r., sygn. I SA/Bk 214/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Stachurski, Sędziowie sędzia WSA Jacek Pruszyński (spr.), sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska, Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 6 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi J. L. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Ł. z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2012 oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] marca 2014 r. nr [...] Dyrektor P. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) w Ł. utrzymał w mocy wydaną po ponownym rozpatrzeniu sprawy decyzję Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w B. z [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania J. L. (dalej jako Skarżący) płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2012.

Z wymienionych rozstrzygnięć wynika, że Skarżący złożył w dniu [...] maja 2012 r. wniosek o przyznanie płatności na 2012 r., w którym ubiegał się o przyznanie jednolitej płatności obszarowej (JPO) do wszystkich deklarowanych działek rolnych

o łącznej powierzchni wynoszącej 10,23 ha, uzupełniającej płatności obszarowej

do powierzchni grupy upraw podstawowych (UPO) do działek rolnych o powierzchni 4,32 ha i uzupełniającej płatności obszarowej do upraw przeznaczonych na paszę, uprawianych na trwałych użytkach zielonych (płatności zwierzęce) do powierzchni 5,44 ha.

Dyrektor Oddziału ARiMR wskazał, że w rozpatrywanej sprawie istotnym jest ustalenie, czy Skarżący posiadał na dzień 31 maja 2012 r. grunty rolne zadeklarowane we wniosku oraz czy rzeczywiście rolniczo gospodarował na tych gruntach w tym roku (art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach

w ramach systemu wsparcia bezpośredniego, Dz. U. z 2012 r. poz. 1164 ze zm.). Stwierdził następnie, że posiadanie występuje przy równoczesnym istnieniu dwóch elementów: elementu fizycznego władania rzeczą oraz elementu psychicznego, rozumianego jako zamiar władania rzeczą dla siebie. Czynnik faktycznego władztwa polega zatem na fizycznym opanowaniu rzeczy.