Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 maja 2014 r., sygn. I SA/Wa 954/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Apostolidis Sędziowie: WSA Agnieszka Jędrzejewska-Jaroszewicz (spr.) WSA Bożena Marciniak Protokolant referent stażysta Małgorzata Sieczkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 maja 2014 r. sprawy ze skargi E.W. i I.W. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Infrastruktury i Rozwoju na rzecz skarżących E.W. i I. W. solidarnie kwotę 440 (czterysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej decyzją z dnia [...] marca 2013 r., nr [...], działając jako organ nadzoru po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy - uchylił w całości decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2010 r., nr [...] i odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Ministra Budownictwa z dnia [...] grudnia 1950 r., nr [...] i utrzymanego nią w mocy orzeczenia Prezydium Rady Narodowej w [...] z dnia [...] czerwca 1950 r., nr [...], odmawiającego przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...] położonej przy ul. [...] (dawniej ul. [...]), ozn. nr hip [...].

Decyzja Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] marca 2013 r. została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Minister Infrastruktury decyzją nadzorczą z [...] lipca 2010 r. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Ministra Budownictwa z dnia [...] grudnia 1950 r. i utrzymanego nią w mocy orzeczenia Prezydium Rady Narodowej w [...] z dnia [...] czerwca 1950 r.

W uzasadnieniu decyzji wskazał, że przeznaczenie opisywanej nieruchomości w obowiązującym wówczas planie zagospodarowania przestrzennego uniemożliwiało byłym właścicielom korzystanie z niej w sposób przewidziany w planie, bowiem nie mogli oni zrealizować żadnej z funkcji w nim wskazanych.