Wyrok WSA w Łodzi z dnia 13 maja 2014 r., sygn. II SA/Łd 259/14

Dnia 13 maja 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka Sędzia WSA Joanna Sekunda -Lenczewska (spr.) Protokolant Starszy sekretarz sądowy Anna Kośka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 maja 2014 roku sprawy ze skargi B. G. i R. G. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia. a.bł.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Wójt Gminy Z. na podstawie ar. 3 ust. 1, art. 4 ust. 2 pkt 2, art. 61 ust. 1 i art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2012 r., poz. 647 - w dalszej części uzasadnienia przywoływana jako: ustawa), art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 - w dalszej części uzasadnienia przywoływana jako: k.p.a.), na wniosek P. P., ustalił warunki zabudowy i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu dla budowy 7 budynków mieszkalnych jednorodzinnych z infrastrukturą na działce nr 86 w miejscowości A., gmina Z.

W dniu 14 listopada 2013 r. B. G. i R. G. złożyli odwołanie od powyższej decyzji.

W dniu 27 listopada 2013 r. ponownie złożyli odwołanie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego złożenia. Uzasadniając wniosek o przywrócenia uchybionego terminu oświadczyli, iż w dniu 14 listopada 2013 r. złożyli odwołanie od decyzji, która została im doręczona na adres ul. T. 8 w Z., który wskazali jako adres do doręczeń. Dalej, iż z uwagi na trudności z odbiorem pism, wynikające z pracy zawodowej, częste nieobecności w Z., decyzję organu I instancji odebrała na zasadzie doręczenia zastępczego B. G. - matka i teściowa wnioskodawców. O fakcie tym B. G. poinformowała wnioskodawców w listopadzie, wskazując jako datę odbioru decyzji dzień 31 października 2013 r. co spowodowało, że wnioskodawcy uznali, iż termin do wniesienia odwołania upływa w dniu 14 października 2013 r. Przy czym w dniu 21 listopada 2013 r. odebrali pismo organu I instancji informujące o przekazaniu odwołania do organu II instancji oraz zawierające wzmiankę, iż odwołanie zostało złożone po upływie terminu ustawowego. Strona zwróciła się do organu I instancji o udzielenie informacji i ustaliła, iż decyzja organu I instancji została odebrana w dniu 30 października 2013 r. Reasumując wnioskodawcy wskazali, iż z uwagi na przedstawione okoliczności zaistniała obiektywna przeszkoda, która uniemożliwiła zachowanie terminu ze względu na brak wiedzy o faktycznej dacie doręczenia. Powtórzyli, iż oparli się na informacji uzyskanej od starszego wiekiem członka rodziny, który ma problemy z pamięcią. Wnioskodawcy złożyli odwołanie w ostatnim dniu terminu, licząc od dnia wskazanego przez członka rodziny. Na koniec dodali, iż ustanie przyczyny uchybienia terminu w rozumieniu art. 51 § 2 k.p.a. nastąpiło z chwilą powzięcia wiedzy, że doręczenie decyzji nastąpiło w innym dniu, niż było to stronom dotychczas wiadome, to jest z dniem nadesłania informacji z organu I instancji o przekazaniu odwołania, co miało miejsce w dniu 21 listopada 2013 r.