Wyrok WSA w Lublinie z dnia 8 kwietnia 2014 r., sygn. III SA/Lu 952/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Drwal, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Ibrom,, Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak (sprawozdawca), Protokolant Asystent sędziego Dorota Winiarczyk - Ożóg, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 8 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi P. B. na akt Starosty z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu części opłaty za wydanie karty pojazdu I. uchyla zaskarżony akt; II. uznaje obowiązek Starosty dokonania na rzecz P. B. zwrotu kwoty 425 zł (czterystu dwudziestu pięciu złotych), stanowiącej część opłaty uiszczonej za wydanie karty pojazdu [...], dotyczącej samochodu osobowego marki Renault Megane o numerze rejestracyjnym [...]; III. zasądza od Starosty na rzecz P. B. kwotę 460 zł (czterysta sześćdziesiąt złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Pismem datowanym na [...] września 2013 r. pełnomocnik P. B. wystąpił do Starosty R. z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty kwoty 425 zł tytułem opłaty za wydanie karty pojazdu nr [...], dotyczącej pojazdu o nr rej. [...], uiszczonej w dniu 25 października 2004 r. wraz z odsetkami za zwłokę. Roszczenie uzasadniono niezgodnością przepisów, które stanowiły podstawę pobrania opłaty za wydanie karty pojazdu, z Konstytucją i prawem wspólnotowym, co zostało potwierdzone wyrokami Trybunału Konstytucyjnego i Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Pismem z dnia [...] października 2013 r., znak: [...], Starosta R. poinformował, że brak jest podstaw do zwrotu żądanej kwoty. Organ wyjaśnił, że wprawdzie Trybunał Konstytucyjny orzekł o niekonstytucyjności przepisów stanowiących podstawę pobierania opłat za wydanie karty pojazdu w wysokości 500 zł (§ 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu; Dz. U. Nr 137, poz. 1310), jednak jednocześnie postanowił, że zakwestionowany przepis utraci moc z dniem 1 maja 2006 r. Do tego czasu zakwestionowany przepis obowiązywał i istniał obowiązek jego stosowania.