Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 2 kwietnia 2014 r., sygn. II SAB/Go 24/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Pauter (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek Sędzia WSA Adam Jutrzenka-Trzebiatowski Protokolant sekr. sąd. Malwina Tomiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi J.G. na przewlekłość postępowania Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie wznowienia postępowania I. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania organu do wydania w określonym terminie aktu, II. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa, III. oddala skargę w części dotyczącej wymierzenia organowi grzywny, IV. zasądza od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącego J.G. kwotę 220 (dwieście dwadzieścia) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 3 stycznia 2013 r. J.G. wniósł do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego wniosek o wznowienie postępowania w sprawie wykorzystania placu przy budynku mieszkalnym w [...] jako miejsca postojowego dla samochodów. Wnioskodawca wskazał, iż został pominięty w postępowaniu jako strona tego postępowania, bez swojej winy i na tej podstawie wnosi o wznowienie postępowania w sprawie i uznania go za stronę tego postępowania.

Decyzją z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego, powołując się na przepis art. 149 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodek postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. nr 98 poz. 1071 ze zm. - dalej jako "k.p.a." ) odmówił wznowienia postępowania w w/w sprawie. W uzasadnieniu wskazał, że wnioskodawca nie wykazał swojego interesu prawnego, wobec powyższego nie był w postępowaniu potraktowany jako strona. Wnosząc wniosek o wznowienie postępowania nie przedłożył żadnych nowych dowodów i argumentów, które uzasadniałyby uznanie go za stronę tego postępowania.

W konsekwencji wniesionego przez J.G. odwołania Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] marca 2013 r. nr [...], uchylił decyzję z dnia [...] stycznia 2013 r. Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. Organ odwoławczy podkreślił, że zgodnie z treścią art. 149 § 3 k.p.a., w brzmieniu obowiązującym od dnia 11 kwietnia 2011 r. (nadanym przez art. 1 pkt 22 lit. "a" ustawy z dnia 3 grudnia 2010r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. Nr 6, poz. 18 ze zm.), odmowa wznowienia postępowania następuje w drodze postanowienia. Na powyższe postanowienie, zgodnie z art. 149 § 4 k.p.a., służy zażalenie. W myśl zasady praworządności wyrażonej w art. 6 k.p.a. organ rozpoznając sprawę zobligowany jest do orzekania na podstawie stanu prawnego obowiązującego w dniu wydawania rozstrzygnięcia. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego, orzekając w niniejszej sprawie, nie uwzględnił zmiany brzmienia art. 149 § 3 k.p.a., co w konsekwencji skutkowało wydaniem rozstrzygnięcia w formie decyzji, nie zaś postanowienia oraz błędnym pouczeniem strony o służącym jej środku zaskarżenia. Organ zwrócił uwagę na fakt, iż we wniosku nie wskazano o jakie konkretnie chodzi postępowanie, nie wskazano decyzji kończącej to postępowanie. Także organ w wydanym rozstrzygnięciu nie sprecyzował jakiego postępowania administracyjnego dotyczył wniosek. Ponadto organ odwoławczy zauważył, że gdyby uznać, iż wniosek dotyczył postępowania zakończonego decyzją z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...], którą umorzono postępowanie w sprawie wykonania "miejsca postojowego" na posesji przy ul. [...] na działce nr [...], rozważenia wymaga, czy decyzja ta ma charakter ostateczny, a tym samym czy może być przedmiotem wniosku o wznowienie. Akta sprawy zwrócono do organu I instancji dnia 29 kwietnia 2013 r.