Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 2 kwietnia 2014 r., sygn. I SA/Bd 144/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kruppik-Świetlicka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz Sędzia WSA Leszek Kleczkowski Protokolant St. sekretarz sądowy Agnieszka Liberda-Koczorowska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 19 marca 2014r. sprawy ze skargi M. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz M. G. kwotę 14 600 (czternaście tysięcy sześćset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Decyzją z [...]. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. określił M.G. (skarżącemu) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2009 w kwocie [...] zł. Organ ustalił, że podatnik prowadząc działalność gospodarczą pod firmą P.P. H. U. zawyżył koszty uzyskania przychodów o kwotę [...] zł w wyniku ujęcia w nich wydatków na zakup złomu metali i ich stopów:

- w łącznej kwocie [...]zł, udokumentowanych 91 fakturami wystawionymi przez podmiot PPHU A. B. M. S., I.;

- w łącznej kwocie [...] zł, udokumentowanych 83 fakturami wystawionymi przez podmiot PW B. R. B., P..

Organ ustalił, że przywołani wystawcy faktur nie byli rzeczywistymi dostawcami towaru wskazanego na fakturach, więc wydatki udokumentowane nierzetelnymi dowodami nie mogły stanowić kosztu uzyskania przychodów w działalności podatnika, a ujęcie ich w rozliczeniu narusza art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012r., poz. 361 ze zm. w brzmieniu obowiązującym w roku 2009) - dalej: "ustawa p.d.o.f.".

W odwołaniu od tej decyzji skarżący podniósł, że organ I instancji nie zakwestionował samego nabycia złomu, jak również jego dalszej sprzedaży, a jedynie fakt posiadania towaru przez jego dostawców. Pomimo tego organ uznał, że faktury nabycia są nierzetelne. Tymczasem, zdaniem skarżącego także z innych dokumentów (m. in. KP, PZ) wynika, że zakupy złomu miały miejsce. Jego zdaniem księgi rachunkowe były prowadzone prawidłowo. W ocenie skarżącego organ kontroli nie miał prawa do określenia zobowiązania wyłącznie w oparciu o nie kwestionowane przychody, skoro podatek dochodowy należy ustalić uwzględniając także kwestionowane koszty, o czym stanowi art. 24b ust. 1 ustawy p.d.o.f. będący przepisem szczególnym wobec art. 23 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) - dalej jako: "O.p.". Zdaniem skarżącego w decyzji należało zastosować szacowanie podstawy opodatkowania oparte o normę szczególną, przy zastosowaniu marży handlowej w wysokości 5%. Tymczasem z treści zaskarżonej decyzji wynika, że marżę wyliczono na poziomie 34%, a w stosunku do zakwestionowanych faktur - na poziomie 100%.