Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 marca 2014 r., sygn. VI SA/Wa 2849/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Grzelak Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Maliszewska (spr.) Sędzia WSA Grzegorz Nowecki Protokolant ref. staż. Agata Próchniewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2014 r. sprawy ze skargi I. F. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej (obecnie Ministra Infrastruktury i Rozwoju) z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie kary dyscyplinarnej zawieszenia uprawnień zawodowych oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lipca 2013 r. Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej utrzymał w mocy własną decyzję z [...] grudnia 2011 r. orzekającą o zastosowaniu wobec rzeczoznawcy majątkowego I. F. (dalej: skarżąca, strona) karę dyscyplinarną w postaci zawieszenia uprawnień zawodowych na okres 3 miesięcy.

Rozstrzygnięcie zapadło w następujących okolicznościach.

Minister Infrastruktury wszczął z urzędu postępowanie z tytułu odpowiedzialności zawodowej wobec rzeczoznawcy majątkowego I. F. w związku ze skargą przedstawioną przez A. M. w pismach z dnia [...] i [...] listopada 2010 r.

Na podstawie wyników postępowania wyjaśniającego, Minister Transportu. Budownictwa i Gospodarki Morskiej decyzją z dnia [...] grudnia 2011 r., Nr [...], orzekł o zastosowaniu wobec rzeczoznawcy majątkowego I. F. kary dyscyplinarnej w postaci zawieszenia uprawnień zawodowych na okres 3 miesięcy.

Pismem z dnia [...] stycznia 2012 r. skarżąca wniosła o ponowne rozpatrzenie sprawy. W uzasadnieniu wniosku podniosła, że w toku prowadzonego postępowania wyjaśniającego w I instancji Komisja Odpowiedzialności Zawodowej nie uwzględniła przedkładanych przez nią dowodów i wyjaśnień w sprawie i nie wyjaśniła wszystkich wątpliwości, w tym w szczególności odnośnie naruszenia standardu zawodowego rzeczoznawców majątkowych pt.: "Wycena dla zabezpieczenia wierzytelności". Zdaniem rzeczoznawcy majątkowego, w operacie przedstawione zostały pełne informacje o nieruchomościach przyjętych do porównań oraz obszerna analiza rynku nieruchomości, w związku z czym twierdzenia Komisji o udokumentowaniu zarzutów naruszenia zasad stosowania metody korygowania ceny średniej są bezpodstawne. Skarżąca nie zgodziła się również z oceną pozostałych zarzutów, podkreślając subiektywny charakter tej oceny oraz to, że Komisja zarzuciła głównie naruszenie przez rzeczoznawcę metodologii wyceny, bez znajomości rynku nieruchomości. Ponadto wskazała, że niezależnie od zasadności uchybień wskazanych przez Komisję, stawianie tezy, iż jest to rażące naruszenie przepisów prawa jest nieuprawnione, a orzeczona wobec rzeczoznawcy majątkowego kara zawieszenia uprawnień zawodowych na okres 3 miesięcy jest niewspółmierna do winy.