Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 marca 2014 r., sygn. II SA/Wa 1839/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Góraj Sędziowie WSA Anna Mierzejewska Jacek Fronczyk (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Sylwia Rosińska-Czaykowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 marca 2014 r. sprawy ze skargi R.K. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania statusu weterana poszkodowanego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

W dniu [...] czerwca 2013 r. R. K. sformułował do Ministra Obrony Narodowej wniosek o przyznanie statusu weterana, weterana poszkodowanego. Do wniosku dołączył zaświadczenie z Krajowego Rejestru Karnego z dnia [...] czerwca 2013 r., opinię komisyjnego badania przez biegłych lekarzy z dnia [...] marca 2011 r., orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia [...] stycznia 2013 r. o całkowitej niezdolności do pracy i zaświadczenie Archiwum Wojsk [...] Filia Nr [...] w [...] z dnia [...] lutego 2002 r. - potwierdzające uczestnictwo wnioskodawcy w walkach obronnych Paktu Układu Warszawskiego w Czechosłowacji w okresie od dnia [...] kwietnia 1967 r. do dnia [...] kwietnia 1969 r.

W piśmie z dnia [...] czerwca 2013 r. R. K. sprecyzował swój wniosek z dnia [...] czerwca 2013 r., wskazując, że dotyczy on przyznania mu statusu weterana poszkodowanego.

Decyzją z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] Minister Obrony Narodowej, stosując art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. j.: Dz. U. z 2013 r., poz. 267), art. 2 pkt 1, art. 5 ust. 1 i art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 lit. "a" i "b" i pkt 3 oraz ust. 3 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. Nr 205, poz. 1203), odmówił R. K. przyznania statusu weterana poszkodowanego.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że zgodnie z art. 2 pkt 1 ww. ustawy o weteranach działań poza granicami państwa, weteranem działań poza granicami państwa może być osoba, która brała udział, na podstawie skierowania, w działaniach poza granicami państwa w ramach misji pokojowej lub stabilizacyjnej, kontyngentu policyjnego, kontyngentu Straży Granicznej, zadań ochronnych Biura Ochrony Rządu lub zapewniania bezpieczeństwa państwa, nieprzerwanie przez okres, na jaki została skierowana, jednak nie krócej niż przez okres 60 dni. Stosownie zaś do art. 4 pkt 2 i 3 ww. ustawy, działania poza granicami państwa oznaczają działania podjęte poza granicami państwa w ramach misji pokojowej lub stabilizacyjnej, kontyngentu policyjnego, kontyngentu Straży Granicznej, zadań ochronnych Biura Ochrony Rządu, zapewniania bezpieczeństwa państwa oraz grupy ratowniczej Państwowej Straży Pożarnej. Natomiast misja pokojowa lub stabilizacyjna oznacza działania określone w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1117 ze zm.) oraz inne działania o tym charakterze, podejmowane przez organizacje międzynarodowe, w których uczestniczyli obywatele polscy skierowani przez podmioty, o których mowa w art. 4 pkt 1 lit. "a"-"f" ww. ustawy o weteranach działań poza granicami państwa (tj. Ministra Obrony Narodowej albo właściwy organ wojskowy, organizację międzynarodową, za zgodą Ministra Obrony Narodowej, Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Szefa Służby Wywiadu Wojskowego, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu), w szczególności działania mające na celu utrzymanie lub przywrócenie pokoju, bądź akcje zapobiegania aktom terroryzmu lub ich skutkom. W tym kontekście organ zaznaczył, że w myśl art. 4 pkt 9 ww. ustawy o weteranach działań poza granicami państwa - organizacja międzynarodowa oznacza Organizację Narodów Zjednoczonych, Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, Organizację Traktatu Północnoatlantyckiego oraz Unię Europejską. Dokonując analizy stanu faktycznego sprawy w aspekcie powyższych norm, organ stwierdził, że udział zainteresowanego w działaniach w Czechosłowacji w latach 1967-1969 w ramach interwencji Wojsk Układu Warszawskiego nie może być uznany za uczestnictwo w misji pokojowej lub stabilizacyjnej, o których mowa w art. 4 pkt 2 i 3 ww. ustawy o weteranach działań poza granicami państwa. Tym samym - zdaniem Ministra - brak jest przesłanek do przyznania R. K. statusu weterana poszkodowanego.