Wyrok WSA w Opolu z dnia 20 marca 2014 r., sygn. II SA/Op 559/13
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska Sędziowie Sędzia WSA Teresa Cisyk (spr.) Sędzia WSA Ewa Janowska Protokolant St. insp. sądowy Katarzyna Stec po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 20 marca 2014 r. sprawy ze skargi A. P. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 30 września 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia z tytułu pracy przymusowej 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 31 maja 2013 r., nr [...], 2) określa, że zaskarżona decyzja w całości nie podlega wykonaniu.
Uzasadnienie
Wnioskiem z dnia 18 kwietnia 2013 r. A. P. wystąpił do Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych o przyznanie uprawnienia do świadczenia określonego w ustawie z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. nr 87, poz. 395 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Swoje uprawnienie do świadczenia wywodził z wywózki (deportacji) wraz z rodzicami, w miesiącu maju 1945 r., z Ł. na Kaukaz do miejscowości B., a następnie w miesiącu czerwcu 1946 r. do M., skąd w roku 1947 nastąpiło przesiedlenie do S. We wniosku podał, że do Polski powrócił w październiku 1959 r., w ramach repatriacji. Dodał, iż ojciec pracował w latach 1946 - 1947 w kołchozie, jako kierowca, a od roku 1947, tj. w S. - w Instytucie Doskonalenia Zawodowego. Wskazał także na rodzaj, czas i miejsce wykonywania pracy przez matkę.
Decyzją z dnia 31 maja 2013 r., nr [...], Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, powołując się na przepis art. 2 pkt 2 oraz art. 4 ust. 1-2 i ust. 4 ustawy, odmówił przyznania dla A. P. wnioskowanego uprawnienia do świadczenia pieniężnego. Organ wskazał na pojęcie deportacji zawarte w art. 2 pkt 2 ustawy, a następnie stwierdził, iż dołączone do akt dokumenty, w tym odpisy kart repatriacyjnych nie potwierdzają, kiedy i w jakich okolicznościach strona znalazła się na terytorium b. Związku Radzieckiego oraz czy była represjonowana w rozumieniu ww. ustawy, tj. wywieziona do pracy przymusowej.