Wyrok WSA w Krakowie z dnia 5 marca 2014 r., sygn. II SA/Kr 1051/13
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jacek Bursa (spr.) Sędziowie : WSA Renata Czeluśniak NSA Anna Szkodzińska Protokolant : Małgorzata Piwowar po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2014 r. sprawy ze skargi M. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 6 czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonywana.
Uzasadnienie
Burmistrz [...] decyzją z dnia 28 marca 2013r. znak: [...], ustalił na wniosek B. K. i T. K. warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego i budynku garażowego na działce nr [...] położonej przy ul. G. w D..
Odwołanie od tej decyzji złożyła M. G. która zarzucając, iż od udziału w postępowaniu powinien zostać wyłączony J. J., który poprzednio wydawał, uchyloną przez Kolegium, decyzję z dnia 18 listopada 2011 r. W odwołaniu zarzucono również, iż w sprawie nie jest spełniona przesłanka dotycząca dostępu do drogi publicznej, gdyż służebność ustanowiona w formie aktu notarialnego nie ma nic wspólnego z służebnością jako prawem rzeczowym związanym z nieruchomością. Wskazano także, iż brak jest zjazdu z drogi publicznej (ulicy G.), co potwierdza zarzut nieprawidłowo ustanowionej służebności oraz konieczność zaprojektowania i wykonania zjazdu. Zarzucono także, iż linia zabudowy określona została w sposób wadliwy, bowiem powinna zostać ustalona w odległości 6 metrów.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia 6 czerwca 2013r. znak: [...], w oparciu o art. 138 § 1 pkt 1 kpa, art. 59 ust. 1 i art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r., poz. 647), utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy.
W uzasadnieniu organ odwoławczy podał, iż organ l instancji przeprowadził analizę funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu. W wyniku tej analizy ustalił, iż zabudowa sąsiednia charakteryzuje się różnorodnością form architektonicznych i gabarytów zabudowy. W obszarze analizowanym bryły budynków to konstrukcje przeważnie proste o wysokości od 1 do 2 kondygnacji naziemnych w przewadze 2 kondygnacja w poddaszu budynku. W formie tabeli przedstawione zostały wyliczenia dla poszczególnych działek znajdujących się w obszarze analizowanym, które to wyliczenia dotyczą: średniej wysokości górnej elewacji frontowej, średniej wysokości zabudowy, średniej szerokości elewacji frontowej, średniej wielkości powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki, średniej wielkości terenu biologicznie czynnego, a także zawierają ustalenia dotyczące geometrii dachu w tym: kąta nachylenia połaci dachowych, wysokości kalenicy i układu połaci dachowych. Poszczególnymi oznaczeniami literowymi określono również rodzaj zabudowy przyjmując m.in., iż litera "M", to zabudowa pełniąca funkcję mieszkaniową, a litera "G", to zabudowa pełniąca funkcję gospodarczą. W oparciu o te ustalenia organ l instancji przyjął w zaskarżonej decyzji warunki zabudowy ustalając je dla budynku mieszkalnego jednorodzinnego oraz dla budynku garażowego. W odniesieniu do tych warunków każdorazowo w sposób precyzyjny przyjęte zostały ustalone wcześniej średnie, w tym dotyczące szerokości elewacji frontowej i górnej krawędzi elewacji frontowej. Natomiast jeżeli chodzi o geometrię dachu, to w obszarze analizowanym kąty nachylenia dachów kształtują się w przedziale od 25 do 45 stopni. Organ przyjął w związku z tym średnią mieszczącą się w przedziale 32-34 stopnie. Jeżeli chodzi o wysokość kalenicy , to w odniesieniu do budynku mieszkalnego jednorodzinnego wysokość tą ustalono na poziomie maksymalnie 8,56 m, a w przypadku budynku gospodarczego 6,33 m. Są to wysokości odpowiadające wysokościom kalenic budynków odpowiednio mieszkalnych i gospodarczych znajdujących się w obszarze analizowanym. Ustalona została również linia zabudowy. Linię tę ustalono w odległości 4m od granicy działki nr [...] z działką nr [...] wskazując przy tym, iż między innymi na działce nr [...] ustanowiona jest służebność gruntowa dla działki nr [...]. Zawarte w zaskarżonej decyzji warunki zabudowy uznał organ odwoławczy za prawidłowe i znajdujące odzwierciedlenie w części tekstowej przeprowadzonej analizy, w szczególności w części, gdzie w ujęciu tabelarycznym przedstawiono kształtujące się w obszarze analizowanym wskaźniki zabudowy i zagospodarowania terenu. Warunki pozostałe wynikające z treści art. 61 ust. 1 ustawy są w niniejszej sprawie spełnione, albowiem działka nr [...] ma dostęp do drogi publicznej poprzez ustanowione służebności gruntowe. Pozostaje to w zgodzie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy w którym to przepisie określono, iż przez dostęp do drogi publicznej należy rozumieć bezpośredni dostęp do tej drogi albo dostęp do niej przez drogę wewnętrzną lub przez ustanowienie odpowiedniej służebności drogowej. Zatem art. 2 pkt 14 ustawy daje możliwość przyjęcia, że dostęp do drogi publicznej odbywa się poprzez ustanowioną służebność. Taka służebność obciąża działki nr [...] i [...] na rzecz działki nr [...]. Nieokreślenie szerokości służebności gruntowej nie jest przeszkodą do przyjęcia, iż możliwy jest dojazd za pomocą ustanowionej służebności. Zgodnie z art. 287 kc zakres służebności gruntowej i sposób jej wykonywania oznacza się, w braku innych danych, według zasad współżycia społecznego przy uwzględnieniu zwyczajów miejscowych. Zatem szerokość służebności gruntowej będzie zdeterminowana przez sposób wykorzystania nieruchomości, na rzecz której ta służebność została ustanowiona. Co do warunku zawartego w art. 61 ust. 1 pkt 3 ustawy to w aktach sprawy znajdują się oświadczenia dysponentów sieci: Rejonowego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w D., [...]Spółki Gazownictwa Sp. z o.o w T. oraz "E" SA Oddział w T. o możliwości podłączenia planowanych budynków do istniejących sieci: wodno-kanalizacyjnej, gazowej i energii elektrycznej. Warunek z art. 61 ust.1 pkt 4 ustawy jest w niniejszej sprawie spełniony, gdyż teren działki nr [...] znajduje się w granicach administracyjnych miasta D., co powoduje, iż w niniejszej sprawie nie ma zastosowania ustawa o ochronie gruntów rolnych leśnych (art. 5b ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych - Dz. U. 2004 r. Nr 121 poz. 1266). Brak jest również przepisów odrębnych, które sprzeciwiałyby się realizacji inwestycji, co daje podstawę do przyjęcia, iż również warunek z art. 61 ust.1 pkt 5 ustawy jest w niniejszej sprawie spełniony.