Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 lutego 2014 r., sygn. I SA/Kr 1832/13

|Sygn. akt I SA/Kr 1832/13 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 19 lutego 2014 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Urszula Zięba, Sędzia: WSA Piotr Głowacki (spr.), Sędzia: WSA Stanisław Grzeszek, Protokolant: st. referent Aleksandra Osipowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lutego 2014 r., sprawy ze skarg Polskiej Spółki Gazownictwa Sp. z o.o. Oddział w T., na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego, z dnia 6 września 2013 r. Nr [...],[...],[...],[...], w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2009, 2010, 2011 i 2012 rok - skargi oddala -

Uzasadnienie

Decyzjami z dnia 23 maja 2013r., znak: [...], [...], [...], [...] Burmistrz Gminy i Miasta D. określił Karpackiej Spółce Gazownictwa sp. z o.o. z siedzibą w T.wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za lata 2009 - 2012. W uzasadnieniu organ wskazał, iż wszczęte z urzędu postanowieniem z dnia 21 lutego 2013 r., postępowanie podatkowe wykazało, iż spółka w latach 2008 - 2012r. posiadała na terenie gminy D. nieruchomości podlegające opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, tj.:

• nieruchomości gruntowe o łącznej pow. 2 276 m2

• budynki o powierzchni użytkowej 679,30 m2

• budowle o wartości szczegółowo wskazanej za poszczególne lata podatkowe.

W ocenie organu nie znajduje uzasadnienia stanowisko spółki w zakresie kwalifikacji stacji redukcyjno-pomiarowej i układu pomiarowego gazu jako obiektów nie podlegających opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. W ocenie organu podatnik przyjął błędne stanowisko w zakresie budowli, zmniejszając ich wartość o poszczególne kwoty w określonych latach tj. 176 440,78 zł, 178 216,25 zł i 216 937, 25 zł. Wartość ta zgodnie z przedstawionymi przez spółkę wyjaśnieniami dotyczy stacji redukcyjno-pomiarowej, układu pomiarowego oraz stalowego masztu antenowego. Zdaniem organu podatkowego stacja redukcyjno-pomiarowa i układ pomiarowy gazu stanowią niezbędne elementy sieci gazowej, która jako całość techniczno-użytkowa podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Organ podkreślił, że cała sieć gazowa jest budowlą. Każdy obiekt budowlany w rozumieniu prawa budowlanego, który nie jest budynkiem, ani obiektem małej architektury mieści się w definicji budowli zawartej w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych. Jeżeli zatem dany obiekt budowlany jest budowlą w rozumieniu prawa budowlanego, to powinien być też sklasyfikowany jako budowla na potrzeby opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Należy zatem przyjąć, że budowlą w rozumieniu przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest nie tylko sam obiekt, ale również wszelkiego rodzaju urządzenia towarzyszące, które umożliwiają jego funkcjonalne użytkowanie zgodnie z jego przeznaczeniem. Budowlę stanowią zatem poszczególne obiekty i urządzenia wzajemnie ze sobą powiązane, służące określonej działalności. Daje to podstawę do stwierdzenia, że gazociąg wraz z całą szeroko rozumianą infrastrukturą (urządzeniami), na potrzeby opodatkowania podatkiem od nieruchomości, powinien być traktowany nie jako pojedynczy obiekt lecz jako budowla składająca się z poszczególnych obiektów (urządzeń) funkcjonalnie ze sobą powiązanych. Wskazane obiekty i urządzenia stanowią całość techniczno-użytkowa służącą prowadzeniu działalności gospodarczej, dlatego od całości powinien być naliczany podatek. Opodatkowaniu podlegają wszystkie urządzenia, z których składa się stacja gazu wraz z instalacjami, gdyż stanowią całość techniczno-użytkową, w związku z czym należy uznać je za budowle podlegające opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Organ postanowił wyłączyć z podstawy opodatkowania budowli wartość stalowego masztu antenowego wraz z anteną bazową zamontowanego na dachu budynku, od którego spółka deklarowała podatek od nieruchomości. Organ uzasadnił również fakt niepowołanie biegłego w niniejszej sprawie wskazując, iż spór dotyczy interpretacji przepisów obowiązującego prawa.