Wyrok WSA w Kielcach z dnia 27 lutego 2014 r., sygn. I SA/Ke 48/14
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kuchta, Sędziowie Sędzia WSA Artur Adamiec (spr.),, Sędzia WSA Maria Grabowska, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Michał Gajda, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 27 lutego 2014 r. sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. w S.-K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2009 r. oddala skargę.
Uzasadnienie
1. Decyzja organu administracji publicznej i przedstawiony przez ten organ tok postępowania
1.1. Dyrektor Izby Skarbowej w K. decyzją z dnia [...] r.
nr [...]uchylił decyzję Naczelnika Ś. Urzędu Skarbowego w K. z dnia [...]nr [...]w przedmiocie określenia T. T. Sp. z o.o. w S.-K.("Spółka") zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za grudzień 2009 r. w kwocie 598 710 zł i określił to zobowiązanie na kwotę 587 144 zł.
1.2. Organ odwoławczy wskazał, że w spisie inwentaryzacyjnym na zakończenie 2009 r. Spółka wykazała nadwyżkę towarów na łączną kwotę 431 942,46 zł oraz niedobór - 899 959,05 zł. W celu rozliczenia powstałych różnic inwentaryzacyjnych powołano komisję pod nadzorem Głównej Księgowej oraz Prezesa Spółki. Decyzją Komisji zaakceptowaną przez Prezesa niedobory uznano za niezawinione i zaliczono do pozostałych kosztów operacyjnych. Według wyjaśnień Prezesa różnice inwentaryzacyjne powstały wskutek: przelewania olejów, warunków atmosferycznych, błędów w pomiarach i przeliczeniach, utraty właściwości zapasów płynnych w granicach ustalonych norm, uszkodzeń podzespołów w trakcie demontażu, montażu, prób i kontroli, wykonania remanentu przez pracowników innych działów (mylne identyfikowanie części i rejestrowanie niewłaściwych stanów magazynowych). W toku kontroli Spółka nie przedstawiła protokołów ze zdarzeń powodujących powstanie niedoborów ani dokumentów określających sposób ustalania norm powstawania ubytków naturalnych. Ustalono też, że w 2009 r. nie było osób odpowiedzialnych materialnie. Okazano jedynie wyjaśnienie pracowników odnośnie powstałych niedoborów i nadwyżek.