Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 5 lutego 2014 r., sygn. I SA/Go 611/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Skowrońska-Pastuszko Sędziowie Sędzia WSA Alina Rzepecka Sędzia WSA Joanna Wierchowicz (spr.) Protokolant Sekretarz sądowy Danuta Chorabik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lutego 2014 r. sprawy ze skargi Nadleśnictwa na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2010 r. 1. Uchyla zaskarżoną decyzję. 2. Określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. 3. Zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę 5 617,00 (pięć tysięcy sześćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

I SA/Go 611/13

Uzasadnienie

Nadleśnictwo wniosło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim skargę na decyzję z dnia [...] października 2013 r., nr [...], którą Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Burmistrza z dnia [...] grudnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie określenia Nadleśnictwu wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2010 r. w wysokości 133.674,00 zł.

Rozstrzygnięcia organów podatkowych zapadły w następującym stanie faktycznym sprawy.

Burmistrz, po wszczęciu z urzędu postępowania podatkowego, decyzją z dnia [...] kwietnia 2012 r. określił Nadleśnictwu wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2010 r. w wysokości 96.608,00 zł. W wyniku wniesionego przez Nadleśnictwo odwołania decyzją z dnia [...] czerwca 2012r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji. Wskazania organu odwoławczego dotyczyły przyjętej jako podstawy opodatkowania powierzchni gruntów. Burmistrz został zobowiązany do przeprowadzenia w tym zakresie postępowania dowodowego oraz precyzyjnego podania w uzasadnieniu decyzji, którą powierzchnię przyjmuje jako podstawę opodatkowania i dlaczego. SKO nakazało również określenie w decyzji wysokości zobowiązania podatkowego od wszystkich przedmiotów opodatkowania, posiadanych przez podatnika na obszarze działania organu pierwszej instancji, a nie tylko objęcie decyzją tej części zobowiązania, która nie została jeszcze zapłacona. Udzielając wskazówek co do ponownego postępowania organ drugiej instancji zwrócił uwagę, że podstawę wymiaru podatku stanowią dane wynikające z ewidencji gruntów i budynków, organ pierwszej instancji powinien zatem odnieść się również do tych danych, m.in. w zakresie klasyfikacji gruntów przyjętych do opodatkowania. Końcowo Kolegium wskazało jeszcze, że organ pierwszej instancji wszczął wobec Nadleśnictwa postępowanie w sprawie ustalenia zobowiązania, zamiast w sprawie określenia takiego zobowiązania, podkreślając odmienny charakter decyzji (konstytutywny albo deklaratoryjny) wydawanych w każdym z tych postępowań.