Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 30 stycznia 2014 r., sygn. IV SA/Po 776/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Grossmann Sędziowie WSA Donata Starosta (spr.) WSA Anna Jarosz Protokolant st.sekr.sąd. Krystyna Pietrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi Parafii [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] marca 2013 r., nr [...] w przedmiocie lokalizacji inwestycji celu publicznego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta [...] nr [...] (nr sprawy [...]) z dnia [...] marca 2012r., 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz skarżącej Parafii [...] kwotę 757 zł (siedemset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Dnia [...] grudnia 2011 r. do Urzędu Miasta [...] wpłynął wniosek Parafii [...], o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego dla inwestycji polegającej na legalizacji rozbudowy cmentarza wyznaniowego, na terenie działek [...].

Decyzją z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] (numer sprawy [...]) Prezydent [...], wskazując na art. 50 ust. 1 i art. 51 ust. 1 oraz art. 56 i art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717, z późn. zm., obecnie Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm., dalej u.p.z.p.) oraz na art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm., obecnie Dz. U. z 2013 r. poz. 267 z późn. zm., dalej kpa), w związku z treścią art. 1 ust. 3 i art. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. z 2011 r. Nr 144 poz. 853 z późn. zm., dalej ustawa o cmentarzach) odmówił ustalenia lokalizacji dla wnioskowanej inwestycji.

Uzasadniając napisał, że jednym z elementów postępowania legalizacyjnego, prowadzonego przez organ nadzoru budowlanego, jest uzyskanie przez zainteresowanego decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego na terenach, na których nie obowiązuje żaden miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Dalej organ nadzoru budowlanego napisał, że zgodnie z art. 48 ust. 3 pkt. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243 poz. 1623 z późn. zm., obecnie Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, dalej p. b.) wezwał inwestora do przedłożenia zaświadczenia prezydenta miasta o zgodności budowy z ustaleniami ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w przypadku braku obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Powyższe oznacza, że ustalając warunki zabudowy organ właściwy w sprawach planowania i zagospodarowania przestrzennego, musi kierować się zasadami jak dla potencjalnej zabudowy, a nie jak dla istniejącej.