Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 23 stycznia 2014 r., sygn. I SA/Po 583/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Inerowicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędzia WSA Dominik Mączyński Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Szydłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 stycznia 2014r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. [...] na interpretację indywidualną Ministra Finansów działającego przez organ upoważniony Dyrektora Izby Skarbowej [...] z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] "X." Sp. z o.o. w R. (dalej: Spółka) zwróciła się do Dyrektora Izby Skarbowej, działającego jako organ upoważniony przez Ministra Finansów, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

- możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wybudowanie betonowych stóp fundamentowych,

- określenia momentu zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów,

- korekty kosztów uzyskania przychodów tytułem zaniechanej inwestycji w związku z wykorzystaniem "starych" stóp fundamentowych przy budowie Nowej Hali,

- ustalenia wartości początkowej Nowej Hali.

W opisie zdarzenia przyszłego Spółka wskazała, że do 2008 r. włącznie była producentem mebli tapicerowanych (sofy, łóżka, fotele, etc.). Meble były głównie dostarczane do sieci "A.", "B." oraz "C.". Pod koniec roku 2008 Spółka zaprzestała produkcji tych mebli i stała się wyłącznie producentem materacy piankowych dla sieci "C.". W tym czasie przeprowadzano dużą inwestycję w Spółce, której celem było wybudowanie nowoczesnego zakładu produkcji pianki poliuretanowej wykorzystywanej do produkcji materacy. Początkowo zakładano, że Spółka wróci szybko także do produkcji mebli. Dlatego też część asortymentu oraz urządzeń wykorzystywanych wcześniej do produkcji była zmagazynowana w istniejącej Hali Nr [...]. W roku 2008 Spółka podjęła decyzję o rozpoczęciu inwestycji polegającej na budowie wiaty magazynowej. Wiata magazynowa miała być wykorzystywana bezpośrednio w związku z produkcją samej pianki poliuretanowej. Spółka musiała bowiem w obrębie głównej hali produkcyjnej posiadać budynek, w którym byłyby gromadzone pozostałości z produkcji pianki (papier wykorzystywany w znacznych ilościach przy produkcji pianki oraz ścinki i resztki pozostałe z produkcji, które mogły być jeszcze wykorzystane lub odsprzedane). Takim budynkiem miała być przedmiotowa wiata. Decyzją z dnia [...] maja 2008 r., Nr [...] Starosta [...] udzielił Spółce pozwolenia na rozbudowę istniejącej fabryki w R. i zatwierdził projekt budowlany obejmujący budowę wiaty magazynowej. Zgodnie z tą decyzją zmienioną następnie decyzją tego samego organu z dnia [...] września 2008 r. (Nr [...]), organ zatwierdził projekt wiaty magazynowej. Działając na podstawie ww. decyzji, Spółka rozpoczęła prace inwestycyjne ponosząc wydatki na wylanie betonowych stóp fundamentowych pod przyszłą wiatę magazynową. Wydatki z tego tytułu zostały przez Spółkę poniesione w maju 2009 r. Następnie podjęła ona jednak decyzję o wstrzymaniu kontynuacji inwestycji (tj. budowy wiaty). Jeszcze w dniu [...] maja 2009 r. Starosta [...] wydał decyzję Nr [...], którą zmienił wcześniejszą decyzję Nr [...]. Nową decyzją ww. organ m.in. zatwierdził projekt budowlany zamienny "w zakresie dotyczącym rezygnacji z budowy wiaty magazynowej". Rezygnacja, co do dalszej budowy wiaty była podyktowana tym, że Spółka po konsultacjach z udziałowcami i wykonując ich zalecenia, podjęła decyzję, że nie wróci już do produkcji mebli tapicerowanych, a na pewno nie stanie się to w najbliższej przyszłości. Wobec takiej decyzji, zawartość znajdująca się w Hali Nr [...] została wyprzedana przez Spółkę lub poddana utylizacji. Dalsze przechowywanie tych składników w Hali Nr [...] było nieopłacalne. Jednocześnie zarząd, po dokonaniu kalkulacji, uznał że taniej będzie zrezygnować z budowy wiaty i dostosować Halę Nr [...] do potrzeb przechowywania papieru i pianki, aniżeli kontynuować dalszą budowę wiaty i przechowywać przez wiele lat i tak już przestarzałe składniki majątku. W dniu [...] grudnia 2011 r. Spółka utworzyła rezerwę na wydatki poczynione dotychczas na wybudowanie stóp fundamentowych pod przedmiotową wiatę magazynową. W dniu [...] stycznia 2012 r. zarząd Spółki podjął ostateczną decyzję o zaniechaniu dalszej budowy wiaty. Tego też dnia został sporządzony stosowny dokument pt. "Likwidacja inwestycji w toku". Zaniechanie dalszej budowy wiaty było podyktowane tym, że Spółka ostatecznie zrezygnowała z planów produkcji mebli. Kolejno w dniu [...] lipca 2012 r. zarząd ostatecznie postanowił, że w miejscu, gdzie planowano wybudować wcześniej wiatę magazynową zostanie wybudowany zupełnie inny obiekt o zupełnie odmiennym przeznaczeniu i większej kubaturze. Powyższa data ([...] lipca 2012 r.), to data podpisania umowy na dostawę i montaż urządzeń. Dostawcą jest firma niemiecka, która jako jedyna w świecie podjęła się wyprodukowania tego typu urządzenia. Montaż tego urządzenia będzie dokonany w Nowej Hali [...] z Halą Magazynową (dalej: Nowa Hala). Projektem i budową Nowej Hali zajęła się firma budowlana z Polski. Projekt budowlany został wprawdzie opracowany jeszcze w czerwcu 2012 r., ale do prac przystąpiono pod koniec lipca 2012 r. Spółka początkowo była przekonana, że stopy betonowe będą musiały być w całości rozebrane. Jednakże podczas wizji, komisyjnie, w obecności m.in. projektanta, stwierdzono, że część stóp może zostać wykorzystana w ramach nowej Inwestycji. Nowa Hala powstała dokładnie w miejscu (w obrysie) wcześniej projektowanej wiaty. Zarówno długość, jak i szerokość Nowej Hali jest identyczna, jak długość i szerokość wiaty. Różnica polega na tym, że dokładnie w połowie swojej długości, Nowa Hala znacznie się wypiętrza zwiększając przez to w sposób istotny swoją kubaturę. Odmienny kształt Nowej Hali, a co za tym idzie masa i wynikające z tego przeciążenia spowodowały, że dla drugiej połowy Nowej Hali Spółka musiała wykonać nowe stopy fundamentowe. W efekcie "stare" stopy fundamentowe zostały wykorzystane dla Nowej Hali tylko w 50%. Drugie 50% "starych" stóp zostało rozebrane i wylano nowe, tj. znacznie mocniejsze i solidniejsze.