Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 14 stycznia 2014 r., sygn. II SA/Bd 1339/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grzegorz Saniewski Sędziowie: Sędzia WSA Wojciech Jarzembski (spr.) Sędzia WSA Renata Owczarzak Protokolant starszy sekretarz sądowy Krystyna Witt po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi T. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na wyłączenie gruntów rolnych z produkcji rolniczej oddala skargę.

Uzasadnienie

II SA/Bd 1339/13

Uzasadnienie

Starosta T. na podstawie art. 4 pkt 6 i 11, art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 2004 r., Nr 121, poz. 1266 z zm.) i art. 104 Kpa, po rozpatrzeniu wniosku T.T. o wyłączenie gruntów rolnych z produkcji rolniczej pod budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego na działce nr [...] w K. gmina O., decyzją z [...] lipca 2013 r. ([...]) odmówił zezwolenia na wyłączenie gruntów, wskazując, że dołączona do wniosku decyzja Wójta Gminy O. z dnia [...] maja 2013 r. ([...]) nie została uzgodniona ze Starostą T. na podstawie art. 53 ust. 4 pkt 6 w zw. z art. 60 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, co uniemożliwia organowi rozpatrzenie wniosku strony o wyłączenie gruntów rolnych z produkcji rolniczej (brak zgód na przeznaczenie gruntów rolnych klasy III na inne cele).

W odwołaniu T. T. domagał się uchylenia decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji, podnosząc, że niedopuszczalnym jest kwestionowanie przez Starostę wiążącej go ostatecznej decyzji o ustaleniu warunków zabudowy. Stwierdził, że w chwili złożenia wniosku nie istniał wymóg uzyskania zgody na przeznaczenie gruntów rolnych klasy III na inne cele i ponadto wskazał na sprzeczność w rozumowaniu organu I instancji, który stwierdza, że nie ma możliwości rozpatrzenia wniosku o wyłączenie gruntów rolnych z produkcji rolniczej, a jednocześnie orzeka o braku zezwolenia na wyłącznie tych gruntów.