Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 16 grudnia 2013 r., sygn. III SA/Gl 1750/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Jużków (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Jankiewicz, Sędzia WSA Iwona Wiesner, Protokolant specjalista Ewa Olender, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 grudnia 2013 r. przy udziale - sprawy ze skargi J. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz strony skarżącej kwotę 11134 zł (słownie: jedenaście tysięcy sto trzydzieści cztery złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 10 września 2013 r. sygn. akt I FSK 696/13 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę kasacyjną wniesioną przez J. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 9 października 2012 r. sygn. akt III SA/GL 1253/12, którym oddalono skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. określającą podatek od towarów i usług za I, II, III i IV kwartał 2007 r., IV kwartał 2008 r. i I kwartał 2009 r.

J. M. zaskarżył powyższy wyrok w całości, zarzucając Sądowi pierwszej instancji naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sprawy, tj. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c, art. 151 oraz art. 134 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a.) w związku z art. 122, art. 187 § 1 oraz art. 191 O.p., polegające na niedostrzeżeniu przez WSA uchybień przepisów postępowania, jakich dopuściły się organy podatkowe. Wskazał na naruszenie reguł postępowania określonych w art. 121 § 1, art. 122 i art. 187 § 1 O.p., na skutek błędnego ustalenia stanu faktycznego sprawy w wyniku przeprowadzenia postępowania dowodowego w sposób niepełny i wybiórczy, pominięcie okoliczności korzystnych dla skarżącego, stwierdzenie niektórych okoliczności pomimo tego, że nie znajdują one oparcia w zgromadzonym materiale dowodowym, niewyjaśnienie całokształtu okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, rozstrzygnięcie wątpliwości na niekorzyść skarżącego. Nadto na naruszenie reguł postępowania określonych w art. 121 § 1 i art. 191 O.p. na skutek dowolnej, selektywnej i nieobiektywnej oceny materiału dowodowego, podporządkowanej z góry założonemu celowi, jakim było uznanie, że sporne transakcje zostały zrealizowane przez skarżącego w ramach działalności gospodarczej i podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.