Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 13 listopada 2013 r., sygn. I SA/Wr 801/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Lidia Błystak (sprawozdawca), Sędziowie: Sędzia WSA Katarzyna Borońska, Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Protokolant: Lucyna Barańska, po rozpoznaniu w dniu 30 października 2013 r. przy udziale sprawy ze skargi W.P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za kwiecień 2005 r. I. Uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia [...] nr [...]; II. orzeka, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej oraz art. 2 pkt 8, art. 7 ust. 1, art. 86 ust. 1 i ust. 2, art. 87 ust. 1 - 3, art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a, art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a, art. 99 ust. 12, art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] Nr [...] określającą W.P. za kwiecień 2005 r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy w terminie 180 dni w wysokości 228 zł.

Z akt sprawy wynika, że postępowanie kontrolne, a następnie podatkowe i uzupełniające organu I instancji (po uchyleniu decyzji przez organ odwoławczy i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania) wykazało, że podatnik, który prowadził działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej (eksport na Ukrainę) haczyków wędkarskich, igieł maszynowych, łożysk, podzespołów elektronicznych i innych oraz w zakresie usług budowlanych, graficznych i reklamowych, w 2005 r., wystawił faktury eksportowe dla A i B, które nie dokumentują transakcji zawartych pomiędzy tymi podmiotami a podatnikiem.

W kwietniu 2005 r. podatnik dokonał, potwierdzonego przez Urząd Celny, rozliczenia wywozu towarów - sprzedaż cyrkli i łożysk igiełkowych z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty - na terytorium Ukrainy. Wywóz potwierdzany został dokumentem SAD nr [...] z dnia [...] oraz fakturą nr [...] z dnia [...], oraz SAD nr [...] z dnia [...] i fakturą VAT nr [...] z dnia [...] na kwotę 81.300 zł wystawioną na rzecz firmy B. W ocenie organu I instancji, nie został spełniony jeden z warunków określonych w art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm. - dalej: u.p.t.u.) pozwalający uznać dokonany przez podatnika wywóz towarów za zrealizowany eksport. Wywóz towarów nie nastąpił bowiem w związku z dostawą eksportowanych towarów. Z ustaleń organu podatkowego wynika bowiem, że firma B nigdy nie nawiązała kontaktów biznesowych z podatnikiem. Wskazuje na to oświadczenie złożone przez dyrektora tej firmy - B.I.M. (pismo Izby Skarbowej w Poznaniu Biuro Wymiany Informacji Podatkowych w K. z dnia [...] i z dnia [...]) oraz informacje zawarte w piśmie Izby Skarbowej w Poznaniu Biuro Wymiany Informacji Podatkowych w K., sporządzone na podstawie informacji udzielonych przez ukraińską administracją podatkową, z których wynika, że firma B w okresie od 1.01.2005 r. do 31.12.2007 r. zatrudniała 1 pracownika (dyrektor B.I.M.), administracja celna regionu Lwów nie poosiadają informacji o przywozie towarów przez firmę podatnika, ani przez firmę B, firma B nie otwierała też konta dewizowego i nie deklarowała operacji eksportowo-importowych. Organ I instancji stwierdził ponadto, że podatnik nie przedstawił żadnych dokumentów (umowy, zamówienia, potwierdzenia odbioru towaru, potwierdzenia odbioru faktury, dokumenty potwierdzające zapłatę za towar) potwierdzających kwestionowaną transakcję, a w swoich wyjaśnieniach odniósł się do prowadzonej przez firmę B działalności i życia rodzinnego państwa B. Powołując się na te ustalenia, organ I instancji stwierdził, że podatnik nie dokonał w kwietniu 2005 r. eksportu towarów na Ukrainę na rzecz firmy B o wartości 88.300 zł.