Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 listopada 2013 r., sygn. III SA/Wa 1321/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Anna Wesołowska, Sędziowie sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), sędzia WSA Marek Krawczak, Protokolant specjalista Alicja Bogusz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2013 r. sprawy ze skargi P. S.A. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę

Uzasadnienie

Skarżąca - P.S.A. w W. złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

Opisując stan faktyczny wyjaśniła, że w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą ponosi różnego rodzaju wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Wydatki te można podzielić na dwie grupy:

1) wydatki, które nie stanowią kosztu uzyskania przychodów, ponieważ nie spełniają definicji z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) - dalej: "u.p.d.o.p.", tj. nie zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów;

2) wydatki, które nie stanowią kosztu uzyskania przychodów, pomimo że zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, ale zostały wymienione w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Jako przykład tych wydatków Skarżąca wskazała wydatki na zakup różnego rodzaju artykułów biurowych, mediów, remontów na rzecz związków zawodowych, wydatki związane z pogrzebami pracowników i byłych pracowników (wieńce, wiązanki), wydatki na organizację imprez sportowych i integracyjnych, czy też koszty remontów powypadkowych samochodów, jeżeli te nie były objęte dobrowolnym ubezpieczeniem AC.

Co do zasady, wydatki powyższe służą czynnościom zarówno zwolnionym, jak i opodatkowanym podatkiem od towarów i usług. Skarżąca rozlicza więc podatek od towarów i usług na podstawie proporcji, zgodnie z art. 90 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) - dalej: "u.p.t.u.". Fakt nieodliczenia podatku od towarów i usług wynika w tym przypadku wprost z przepisów ustawy, a nie jest zależny od decyzji Skarżącej.