Wyrok WSA w Lublinie z dnia 19 listopada 2013 r., sygn. II SA/Lu 465/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Specjalista Jolanta Sikora, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 19 listopada 2013 r. sprawy ze skargi Z. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia ..., Samorządowe Kolegium Odwoławcze , po rozpatrzeniu wniosku Z. K. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją tego organu z dnia ... odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Burmistrza Miasta z dnia .... ustalającej J. Z. warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na nadbudowie części budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zakresie obejmującym zabudowę istniejącego tarasu na działce nr ewid. ... przy ul. M. w K. - utrzymało tę decyzję w mocy.

W uzasadnieniu decyzji z dnia .... Samorządowe Kolegium Odwoławcze wyjaśniło, iż wnioskiem z dnia 17 marca 2011 r. J. Z. zwrócił się do Burmistrza Miasta o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na wykonaniu więźby dachowej nad istniejącym tarasem na stropie budynku mieszkalnego i zabudowy ścianami murowanymi tarasu, z wykorzystaniem na pomieszczenia mieszkalne na działce nr ewid. ..., położonej przy ul. M. w K. Uznając, że inwestor spełnił wszystkie wymogi określone w przepisach prawa, decyzją z dnia .... organ ten ustalił warunki zabudowy dla inwestycji określonej we wniosku.

We wniosku z dnia 22 listopada 2012 r. Z. K. zażądała stwierdzenia nieważności opisanej wyżej decyzji z dnia ..... z uwagi na rażące naruszenie art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Wnioskodawczyni podkreśliła, że wskazana decyzja jest prawnie wadliwa, gdyż prowadzi do legalizacji inwestycji stanowiącej wieloletnią samowolę budowlaną. Zarzuciła, że zabudowa działki nr ewid. ... jest niezgodna z wymogami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. W jej ocenie analiza architektoniczna faktycznie odnosi się do legalizacji zabudowy już istniejącej, użytkowanej od wielu lat, a ustalone wymogi są niewykonalne. Samowola budowlana na działce nr ewid. ... nie nadaje się do legalizacji w trybie określonym w art. 48 ust. 2 ustawy Prawo budowlane.