Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 20 listopada 2013 r., sygn. II SA/Gd 408/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tamara Dziełakowska Sędziowie: Sędzia WSA Wanda Antończyk Sędzia WSA Mariola Jaroszewska (spr.) Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Małgorzata Kuba po rozpoznaniu w Gdańsku na rozprawie w dniu 20 listopada 2013 r. sprawy ze skargi J. P. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 12 kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 12 kwietnia 2013 r. Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych utrzymał mocy własną decyzję z dnia 16 stycznia 2013 r., którą działając na podstawie art. 154 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267), zwanej dalej k.p.a., odmówił uchylenia decyzji z dnia 23 lutego 2012 r. i poprzedzającej ją decyzji z 31 października 2011 r. odmawiającej przyznania J. P. uprawnienia do świadczenia przysługującego osobom represjonowanym przez III Rzeszę.

Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia 31 października 2011 r. oraz decyzją wydaną po ponownym rozpatrzeniu sprawy w dniu 23 lutego 2013 r. orzekł, że w przypadku J. P. nie został spełniony warunek deportacji do pracy przymusowej zawarty w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. nr 87, poz. 395, ze zm.) zwanej dalej ustawą. Skargę strony na tę decyzję oddalił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku prawomocnym wyrokiem z dnia 18 lipca 2012 r., w sprawie o sygnaturze akt II SA/Gd 253/12.

Następnie J. P. złożyła do Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych wniosek o zmianę lub uchylenie decyzji o odmowie przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego, powołując się na art. 154 k.p.a.