Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 5 listopada 2013 r., sygn. II SA/Bd 818/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Jarzembski (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Renata Owczarzak Sędzia WSA Leszek Tyliński Protokolant starszy sekretarz sądowy Elżbieta Brandt po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 października 2013r. sprawy ze skargi M. P. i J. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] maja 2013r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy oddala skargę.

Uzasadnienie

II SA/Bd 818/13

Uzasadnienie

Wójt Gminy Ś.., decyzją nr [...] z [...] marca 2013 r. po przeprowadzeniu wznowionego na wniosek M. i J. P. postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną z dnia [...] lipca 2012 r. znak [...] w sprawie ustalenia na wniosek B.B. warunków zabudowy i zagospodarowania terenu działek nr [...] i [...] położonych w L. dla inwestycji polegającej na budowie stawu hodowlanego oraz pomostu - na podstawie art. 151 § 2, w zw. z art. 146 § 2 i art. 145 § 1 pkt 4 Kpa stwierdził, że ww. decyzja z 11 lipca 2012 r. wydana została z naruszeniem prawa. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazał, że zgodnie z art. 146 § 2 Kpa uchylenie decyzji ostatecznej nie jest możliwe w przypadku, gdy w wyniku wznowienia postępowania mogłaby zapaść wyłącznie decyzja odpowiadająca w swej istocie decyzji dotychczasowej. Wadliwość decyzji w przedmiotowej sprawie (strona nie brała czynnego udziału) nie miała wpływu na wynik merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy. Ostateczna decyzja ustalająca warunki zabudowy została sporządzona przez uprawnionego urbanistę, który opracował decyzję po przeprowadzeniu analizy terenu i wizji lokalnej. Warunki określone w decyzji nie naruszają prawa własności i uprawnień osób trzecich. W związku z tym uznanie M. i J. P. za stronę postępowania już na samym początku procedury administracyjnej nie miałoby absolutnie żadnego wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy, a co za tym idzie zostałby wydana wyłącznie decyzja odpowiadająca w swej istocie decyzji dotychczasowej i dlatego wydał decyzję, w której ograniczył się do stwierdzenia o wydaniu kwestionowanej decyzji ostatecznej z naruszeniem prawa (art. 151 § 2 Kpa).