Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 3 października 2013 r., sygn. IV SA/Gl 200/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax Sędziowie Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.) Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Pasiek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 października 2013 r. sprawy ze skargi J.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie umorzenia należności z tytułu nienależnie pobranego dodatku do zasiłku rodzinnego 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na rzecz skarżącej kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta G. decyzją z dnia [...] r. Nr [...] wydaną na podstawie art. 3 pkt 11, art. 4, art. 5, art. 6, art. 7, art. 8, art. 10, art. 20 ust. 2 i 3, art. 25 ust. 1 i art. 30 ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. Nr 228, poz. 2255 ze zm.) oraz art. 7, art. 41, art. 44, art. 104 i art. 110 Kodeksu postępowania odmówił J.K. umorzenia nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych w formie dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu opieki nad synem K.K. w okresie od 1 lipca 2004 r. do 31 sierpnia 2005 r., które wynoszą 5.600 zł oraz odmówił umorzenia odsetek od nienależnie pobranych świadczeń w wysokości 5.298,36 zł. W uzasadnieniu decyzji organ ten wskazał, że strona wnioskiem z dnia 18 września 2012 r. wystąpiła o umorzenie długu z tytułu pobranych świadczeń rodzinnych. Następnie przywołał treść przepisów ustawy o świadczeniach rodzinnych odnoszące się do uznania świadczenia za nienależnie pobrane. W dalszej kolejności przedstawiono stan faktyczny dotyczący przyznania stronie świadczenia w formie dodatku z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie urlopu wychowawczego, jak również przedstawiono jej sytuację z miesiąca złożenia wniosku o umorzenie przedmiotowej należności. W ocenie organu pierwszej instancji strona z posiadanych środków jest w stanie zaspokajać potrzeby swoje i dziecka a ponadto może liczyć na wsparcie ze strony matki. Następnie organ ten odniósł się do wymogów jakie muszą zaistnieć, aby wniosek o umorzenie ciążących należności mógł być uwzględniony i w tym zakresie odwołano się do orzecznictwa Sądu Najwyższego. Zaznaczono również, że jeżeli obecnie strona nie jest w stanie spłacić całej należności to nie jest to równoznaczne z tym, że w najbliższej przyszłości taka możliwość nie zaistnieje. W końcowej części uzasadnienia organ pierwszej instancji przywołał treść art. 30 ust. 3 ustawy jak również zamieścił stwierdzenie, że interes społeczny wymaga, aby dokonując redystrybucji środków publicznych właściwy organ w sprawach świadczeń nie dokonywał niezasadnego umarzania ciążących należności na osobach zobowiązanych.