Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 16 października 2013 r., sygn. II SA/Gd 151/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski Sędzia WSA Tamara Dziełakowska Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Katarzyna Gross po rozpoznaniu w dniu 16 października 2013 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi Rzecznika Praw Obywatelskich na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 31 lipca 2012 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie nieważności decyzji dotyczącej zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

W sprzeciwie z dnia 2 marca 2010 r. Prokurator Okręgowy wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta Miasta z dnia 29 grudnia 1981 r., nr [...], którą zatwierdzono projekt podziału działki nr [...] przy ul. M. (H.) [...] w G. i wydzielono z niej działkę nr [...], zarzucając temu rozstrzygnięciu rażące naruszenie art. 7 i art. 77 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) - dalej w skrócie jako "k.p.a.", w związku z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku - Kodeks cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 ze zm.) - dalej w skrócie jako "k.c.".

W uzasadnieniu sprzeciwu wskazał, że w postanowieniu z dnia 13 maja 1966 r., o sygn. akt III CR 103/66 (OSP 19677/5/110), Sąd Najwyższy stwierdził, że w zasadzie "nie jest dopuszczalny podział budynku według płaszczyzn pionowych chociażby łączył się z odpowiednim podziałem gruntu, na którym został wzniesiony. Jednakże dopuszczalny jest taki podział budynku, wraz z gruntem, jeżeli w wyniku tego powstają odrębne budynki. W tym wypadku linia podziału musi przebiegać według płaszczyzny, którą stanowi ściana wyraźnie dzieląca budynek na dwa odrębne budynki (...)". Tę linię orzeczniczą potwierdził Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 23 stycznia 2007 roku, sygn. akt III CZP 136/06 (OSNC 2007/11/163): "Podział pionowy budynku na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste (art. 235 k.c.) jest dopuszczalny wraz z podziałem gruntu tylko w taki sposób, że linia podziału budynku odpowiada linii podziału działki i przebiega przez istniejącą w całości lub w znacznej części ścianę budynku, dzieląc go na regularne i samodzielne części, stanowiące odrębne budynki (...)". Jednocześnie Sąd Najwyższy w postanowieniach z dnia 28 września 1978 r., sygn. akt III CRN 173/78 (nie publ.) i z dnia 10 marca 1993 r., sygn. akt I CRN 13/93 (nie publ.) uznał za niedopuszczalny pionowy podział budynku w taki sposób, by linia podziału przebiegała przez znajdujące się w budynku pomieszczenia lub dzieliła go na części nieregularne, jak również taki podział, w którym linia podziału budynku nie pokrywa się z granicą nowo utworzonych działek, w związku z czym sfery własności właścicieli działek i budynków nachodzą na siebie, co koliduje z podstawowymi zasadami prawa rzeczowego wyrażonymi w art. 46, 47 i 48 k.c.(...)".