Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 3 września 2013 r., sygn. IV SA/Gl 58/13
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz Protokolant starszy sekr. sąd. Magdalena Nowacka-Brzeźniak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 września 2013 r. sprawy ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Zgromadzenia A w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia diet stwierdza, że zaskarżona uchwała została wydana z naruszeniem prawa i nie może być wykonana.
Uzasadnienie
Zgromadzenie A w K. uchwałą z dnia [...] Nr [...] w sprawie diet dla Przewodniczącego i Wiceprzewodniczącego Komisji oraz dla członków Zgromadzenia i członków Komisji, wydaną na podstawie art. 69 ust. 3, art. 73a ust. 1 i art. 25 ust. 4-8 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lipca 2000 r. w sprawie maksymalnej wysokości diet przysługujących radnemu gminy (Dz. U. Nr 61, poz. 710 ze zm.) uchwaliło wysokość diety za udział w posiedzeniu odpowiednich organów i komisji Związku.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na powyższą uchwałę wniósł Wojewoda [...] , który wystąpił o stwierdzenie niezgodności z prawem tej uchwały, jako niezgodnej z art. 25 ust. 4-8 w związku z art. 69 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym. W motywach skargi przedstawiono wpierw postanowienia kwestionowanej uchwały oraz przywołano podstawę prawną jej podjęcia i przybliżono treść art. 25 ustawy o samorządzie gminnym. Zdaniem organu nadzoru wskazany art. 25 ustawy o samorządzie gminnym stanowi podstawę dla ustalania diet dla radnych rady gminy, natomiast nie może on stanowić takiej podstawy prawnej dla członków zgromadzenia związku komunalnego. Sytuacja taka oznacza, że Zgromadzenie A w K. podjęło przedmiotową uchwałę nie mając do tego podstawy prawnej, a tym samym naruszając przepisy ustawy o samorządzie gminnym. W dalszej części skargi organ nadzoru przywołał postanowienia art. 64 ustawy o samorządzie gminnym oraz przybliżył istotę związku komunalnego. Nadto organ ten odniósł się do treści art. 69 przywołanej powyżej ustawy i zaznaczył, że do zgromadzenia związku komunalnego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące rad gmin. Przepis ten upoważnia organ stanowiący związku komunalnego do podejmowania uchwał w granicach posiadanych uprawnień, wynikających z zakresu działania związku, ponieważ prawa i obowiązki gmin uczestniczących w związku międzygminnym, związane z wykonywaniem zadań przekazanych związkowi, przechodzą na związek z dniem ogłoszenia statutu. Tym samym do zgromadzenia związku zastosowanie posiadają unormowania dotyczące rad gmin, które nie kolidują ze szczególnymi rozwiązaniami przyjętymi w art. 64-73a ustawy o samorządzie gminnym. Organ nadzoru zaznaczył, iż ustawodawca w art. 69 ust. 3 powoływanej ustawy wyraźnie ograniczył się do organu stanowiącego gminy, nie zaś do członków tego organu. Na potwierdzenie przyjętego rozumienia przywołanych przepisów ustawy o samorządzie gminnym odwołano się do orzecznictwa sądów administracyjnych. W końcowej części skargi organ nadzoru odniósł się do poglądów doktryny, w której akcentuje się, że w skład zgromadzenia związku komunalnego nie wchodzą radni lecz członkowie zgromadzenia, którzy w zgromadzeniu tym reprezentują gminę, a nie wyborców. Nadto akcentuje się, że wykonywanie funkcji członka zgromadzenia związku ma charakter bezpłatny, aczkolwiek dopuszczalne jest, aby zarówno zgromadzenie związku jak i rada gminy podjęły uchwałę w sprawie zwrotu kosztów poniesionych przez daną osobę z tytułu uczestnictwa w zgromadzeniu. W konkluzji skargi zamieszczono stwierdzenie, że art. 25 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym nie stanowi podstawy prawnej dla podjęcia przez zgromadzenie związku międzygminnego uchwały, której przedmiotem byłyby diety dla osób wchodzących w skład zgromadzenia związku i członka komisji.