Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Postanowienie WSA w Łodzi z dnia 14 sierpnia 2013 r., sygn. II SA/Łd 222/13

Zawieszenie/podjęcie postępowania

 

Dnia 14 sierpnia 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Stępień Sędziowie Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska (spr.) Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska Protokolant specjalista Dominika Janicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 sierpnia 2013 roku sprawy ze skargi J. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: zawiesić postępowanie sądowoadministracyjne.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. utrzymało w mocy decyzję własną o umorzeniu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Burmistrza Gminy i Miasta S. w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego polegającej na budowie elektrowni wiatrowej o mocy 2MW i wysokości całkowitej turbiny ok. 155 m wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną, stacją transformatorową, drogą wewnętrzną, placem manewrowym i zjazdem z drogi gminnej w miejscowości S. na działce nr ewid. 81, 82 i częściowo 78, obręb [...] gmina S. Organ podniósł, że J. L., który na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji o ustaleniu lokalizacji przedmiotowej inwestycji, nie można przypisać statusu strony, co czyni toczące się postępowanie bezprzedmiotowym. Organ uznał, że brak jest uzasadnionych podstaw do przyjęcia, że nieruchomości skarżącego będą podlegać negatywnemu oddziaływaniu przedmiotowej inwestycji. Działki na których znajdują się zabudowania zagrodowe skarżącego znajdują się w znacznej odległości od miejsca posadowienia elektrowni - ok. 500 m. Bliżej znajduje się działka nr 16 - ok. 160 m, lecz jest ona działką rolną niezabudowaną, położoną w strefie upraw rolnych i jest otoczona innymi niezabudowanymi gruntami rolnymi, podobnie jak pozostałe działki skarżącego oznaczone numerami 48, 62, 96 i 105. Przepisy dotyczące ochrony środowiska, a konkretnie art. 113 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska nie przewidują ustanowienia ochrony akustycznej dla terenów niezabudowanych, w tym gruntów rolnych. W konsekwencji w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz.U. Nr 120, poz. 826) dla gruntów rolnych nie określono standardów środowiskowych ochrony przed hałasem. Zdaniem organu przyjmuje się, że w sprawach dotyczących warunków zabudowy (lokalizacji inwestycji celu publicznego) interes prawny stron należy oceniać pod kątem oddziaływania przedsięwzięcia na nieruchomości sąsiednie. Trudno jednakże mówić w przypadku J. L. o występowaniu interesu prawnego w sytuacji, gdy jego zabudowana nieruchomość położona jest poza zakresem potencjalnego negatywnego oddziaływania określonego w decyzji środowiskowej, a pozostałe nieruchomości są niezabudowanymi gruntami ornymi, dla których nie obowiązują standardy środowiskowe w zakresie oddziaływania akustycznego (a więc podstawowej emisji pochodzącej z elektrowni wiatrowych). Organ zwrócił uwagę, że przed wydaniem decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego zostało przeprowadzone postępowanie w przedmiocie oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, które zakończyło się wydaniem przez Burmistrza Gminy i Miasta S. w dniu [...] decyzji, znak: [...], w której ustalono środowiskowe uwarunkowania zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie elektrowni wiatrowej o mocy 2 MW w miejscowości S. na działce o nr ewidencyjnym 81. Wyjaśnił, że w decyzji tej stwierdzono m.in., że inwestycja jest planowana na terenach rolnych w odległości co najmniej 200 m od najbliższej zabudowy mieszkaniowej i nie powinna stwarzać uciążliwości w zakresie hałasu i wibracji (odległość wieży od najbliższych zabudowań mieszkalnych i budynków inwentarskich wynosi ok. 480 m). W związku z powyższym podkreślił, że zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. z 2008 r., Nr 199, poz. 1227 ze zm.) decyzja środowiskowa wiąże organ właściwy do wydania decyzji w przedmiocie lokalizacji inwestycji celu publicznego.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00