Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 16 lipca 2013 r., sygn. III SA/Wr 138/13

Unormowanie międzyczasowe zawarte w art. 10 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 244, poz. 1454) - w za¬kresie, w jakim nakazuje do spraw o nałożenie kary pieniężnej za naruszenie obo¬ wiązków lub warunków przewozu drogowego, wszczętych i nie zakończonych decy¬zją ostateczną przed dniem 1 stycznia 2012 r. stosować przepisy ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874 ze zm.) w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą - nie obejmuje nowego, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2012 r., katalogu czynów podlegających karze pieniężnej (załącznik nr 3 do ustawy o transporcie drogowym), a także nie odnosi się do sytuacji, w której konkretny czyn podlegał wprawdzie karze pieniężnej w chwili jego popełnienia, jed¬ nakże nowe unormowania zaostrzyły sankcję za tego rodzaju działanie lub zanie¬chanie, zwiększając karę pieniężną względem dotychczasowej.

Teza urzędowa

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Malinowska-Grakowicz, Sędziowie Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska, Sędzia NSA Józef Kremis (sprawozdawca), Protokolant Renata Pawlak, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 2 lipca 2013 r. sprawy ze skargi A sp. z o.o., z siedzibą w P. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Z. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] r. (nr [...]); II. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz strony skarżącej [...] ([...]) złote kosztów postępowania; III. stwierdza, że decyzje opisane w punkcie I nie podlegają wykonaniu do dnia prawomocności wyroku.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] grudnia 2012 r. Główny Inspektor Transportu Drogowego - po rozpatrzeniu odwołania "A" sp. z o.o., z siedzibą w P., od decyzji Z. Wojewódzkiego Inspektora Drogowego z dnia [...] lipca 2012 r. (nr [...]) o nałożeniu kary pieniężnej w wysokości [...] zł - uchylił pierwszoinstancyjne rozstrzygnięcie i nałożył na spółkę karę pieniężną w wysokości [...] zł za skrócenie dziennego czasu odpoczynku i za używanie tej samej wykresówki lub karty kierowcy przez kilku kierowców.