Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 29 sierpnia 2013 r., sygn. II SA/Sz 460/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Windak, Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Makowska (spr.), Sędzia NSA Iwona Tomaszewska, Protokolant Małgorzata Płocharska-Małys, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 sierpnia 2013 r. sprawy ze skargi R. W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Celnego decyzją z dnia [...] Nr [...] wydaną na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) w związku z art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874 z późn. zm.), art. 10 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 244, poz. 1454) - nałożył na R. W., prowadzącego działalność pod nazwą Przedsiębiorstwo A. R. W., karę pieniężną [...].

Z uzasadnienia decyzji wynika, że w dniu [...] na drodze w kierunku funkcjonariusze Kontrolnej Grupy Mobilnej dokonali kontroli ciągnika samochodowego [...] o dopuszczalnej masie całkowitej zespołu pojazdów wraz z marki [...] o dopuszczalnej masie całkowitej pojazdu [...], kierowanego przez M.L.

W wyniku kontroli przeprowadzonej pod kątem analizy czasu pracy funkcjonariusze stwierdzili przypadków naruszeń, które zostały opisane w protokole kontroli z dnia [...] nr [...]. Ponadto sporządzono w stosunku do kierowcy protokół przesłuchania podejrzanego o popełnienie wykroczenia, do którego M. L. złożył wyjaśnienia.

Postanowieniem z dnia [...] adresowanym do R. W. Naczelnik Urzędu Celnego wszczął postępowanie administracyjne, w toku którego strona złożyła wyjaśnienia i nadesłała dokumenty.

Naczelnik Urzędu Celnego w decyzji tej omówił obowiązujący stan prawny cytując zastosowane w decyzji przepisy, a ustalając stan faktyczny odniósł się do wyjaśnień strony, wskazał w jakim zakresie wyjaśnienia te uwzględnił, co skutkowało odstąpieniem od ukarania za konkretne naruszenia ustalone w czasie kontroli i opisane w protokole kontroli.