Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 16 lipca 2013 r., sygn. II SA/Wr 366/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Halina Kremis (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Władysław Kulon Sędzia WSA Anna Siedlecka Protokolant Anna Biłous po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 lipca 2013r. sprawy ze skargi A. S.A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji ustalającej opłatę za usunięcie drzew I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję ją poprzedzającą; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz strony skarżącej kwotę 457 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem zł) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia [...] r., na podstawie art. 127 § 3 i art. 157 § 1 k.p.a. po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej w pierwszej instancji decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] r. (znak [...]) odmawiającą stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji Prezydenta Miasta W. z dnia [...] r. (znak [...]) utrzymało w mocy decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z [...] r. NR [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta W. z dnia [...] r. (znak [...] ) w zakresie ustalającym w pkt 1.1. tej decyzji opłatę za usunięcie drzew w wysokości 363 290, 24 zł. Na uzasadnienie organ wskazał, że wnioskiem z dnia 8 czerwca 2012 r. A. S.A. z siedzibą w N. zwrócił się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta Miasta W. z [...] r. (znak [...]) w zakresie wskazanym w punkcie II tej decyzji, to jest ustalającym opłatę w wysokości 393 290, 24 zł za usunięcie drzew. Wnioskodawca wskazał, że organ pierwszej instancji nie podjął działań w celu ustalenia stanu prawnego i faktycznego aktualnego w 1977 r. Podniósł, że w trakcie spotkania przedstawicieli Urzędu Miasta W. z przedstawicielem strony ujawniono dane dotyczące przeznaczenia działki, na której rosną drzewa, zawarte w planie zagospodarowania przestrzennego obowiązującego w 1977 r. Zarzucił, że pomimo ujawnienia tych informacji organ pierwszej instancji wydał decyzję rażąco sprzeczną z art. 86 ust. 1 pkt 7 Ustawy o ochronie przyrody. Wskazał też, że rozstrzygnięcie zawarte w decyzji z [...]r., dotyczące tego samego terenu i objętego tym samym planem zagospodarowania przestrzennego, a przede wszystkim powołane tam fakty i dowody dla uzasadnienia nieodpłatnego zezwolenia na wycinkę drzew mają istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.