Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 9 lipca 2013 r., sygn. II SA/Ol 491/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska Sędziowie Sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) Sędzia WSA Ewa Osipuk Protokolant st. sekretarz sądowy Jakub Borowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 lipca 2013r. sprawy ze skargi J. Sz. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

J. S. w dniu "[...]" wystąpiła do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w "[...]" z wnioskiem o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad córką - J. S.

Organ pierwszej instancji, decyzją z dnia "[...]", odmówił stronie przyznania przedmiotowego świadczenia W uzasadnieniu wskazał, że wnioskodawczyni nie spełnia podstawowego warunku uprawniającego do przyznania świadczenia, gdyż nie zrezygnowała z zatrudnienia ani innej pracy zarobkowej z powodu konieczności objęcia córki opieką. Jednocześnie organ podniósł, że wnioskodawczyni dzierżawi gospodarstwo rolne oraz nie poszukiwała pracy zawodowej od chwili posiadania gospodarstwa rolnego, a praca w tym gospodarstwie nie koliduje z opieką nad córką, ponieważ mąż zajmuje się gospodarką.

W odwołaniu od powyższej decyzji J. S. podniosła, że z komunikatu Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej wynika, że " rolnik który nie wykonuje zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej o jakiej mowa w art. 3 pkt 22 ustawy o świadczeniach rodzinnych, niezależnie od wielkości gospodarstwa rolnego, może ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne." Nadto wskazała, że organy realizujące świadczenia rodzinne zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 6 k.p.a. zobowiązane są działać na podstawie bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, a nie kierować się rozstrzygnięciem sądu w indywidualnej sprawie.

Po rozpatrzeniu odwołania, Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia "[...]", Nr "[...]", na podstawie art. 17 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych ( Dz. U. z 2006 r., Nr 139, poz. 992 ze zm.), oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego ( Dz. U. z 2000 r., poz. 267), utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.